26 weken, ze vliegen voorbij. Voordat ik er erg in had zat ik over de helft heen. En voordat ik het daarna door had was ik eigenlijk al een beetje aan het laatste trimester begonnen. Want ik zit nu in mijn 27ste week, dus dat houdt in dat je er nog maar 13 hoeft. En 13 weken staat voor een kwartaal…Dus ja, als je het zo bekijkt…

De baby schopt, stompt, beweegt en is flink in de weer. Dit voornamelijk in de late avonduren, midden in de nacht en vroeg in de ochtend… Het gevolg? Mama Cindy slaapt amper nog. Ik denk dat dit een kleine boodschap is van kleine pixel om daarmee aan te geven dat ik er alvast maar aan moet wennen dat ik de eerste tijd niet zal slapen. Als het net zo als met Lyanne wordt zal de eerste tijd eerder 14 maanden worden. Onze kleine spruit heeft mij namelijk 14 maanden lang nachtelijk wakker gehouden. Soms 2 keer eruit, vaak 4 of 6 keer eruit. Maar ja, achteraf gezien viel het allemaal wel mee, vergeet je het zo weer, en heb je het allemaal voor je kleintje over. Heb mijn man al gezegd dat, als ik vannacht weer zo beroerd slaap, hij mij op de bank kan vinden. Eens kijken of dat beter slaapt.

Hoe het verder gaat met de zwangerschap. We hebben nu 26 weken gehad, dat houdt in dat ik al 14 weken bijna al mijn eten eruit spuug. Dit houdt in dat ik een heel andere relatie met de toiletpot heb dan dat ik zou willen. Heb dat ding nu al zo vaak vanaf mijn knietjes gezien, dat ik je feilloos kan vertellen hoe het glazuur eruitziet! Nee, even alle gekheid op een stokje, ik moet nog steeds veel spugen. Het enige voordeel hiervan is dat ik in plaats van heel veel kilo’s aan te komen er tot nu toe 1 kwijt ben. Dus ik sta op -1 kg. De verloskundige maakt er niets van, nu ik extra vitamine slik voel ik me verder ook goed, niet meer moe en mijn haar zit beter. De baby zou nemen wat het nodig heeft, dus al met al ga ik me daar geen zorgen om maken. Buik en beeb groeien evenwel goed.

Helaas heb ik toch weer last van m’n bekken en rug. Ik heb tijdens onze vakantie, begin deze maand, last gehad van harde buiken. Dit was onder andere een van de redenen dat we de vakantie 3 nachten eerder hebben afgebroken. In plaats van maandag zijn wij dus vrijdag al thuis gekomen. Achteraf zijn we daar heel blij om, maar toch voelt het niet leuk. Je kijkt er zo lang naar uit en uiteindelijk voel je dat je thuis beter af bent. Er speelden nog wel andere dingen mee ook, maar dit was een van de voornaamste redenen om ons vroegtijdige vertrek aan te kondigen. De harde buiken zijn nu een stuk minder. Alleen, die bekken en die rugpijn worden wel sterker. Ik heb nu vakantie dus dan is het niet zo erg, maar volgende week donderdag staat de eerste van 3 nachten weer in de agenda.

Verder gaat het overigens prima, we kijken er allemaal erg naar uit, maar het moet voorlopig zeker nog blijven zitten waar het zit! Lyanne komt regelmatig even de baby voelen of de baby horen. We zijn begonnen met het kamertje en als mijn ouders terug zijn van vakantie komt mijn vader behangen.

Wordt vervolgd…