Column Sandy | Een heikel puntje Columns Headlines by Sandy J - Onze school kampt met een chronisch tekort aan overblijfouders. Ook nu kregen we weer een mail met de dringende oproep om je vooral te melden. Bij te weinig ouders zijn ze genoodzaakt andere keuzes te maken waar weer een heel ander prijskaartje aan zit. Overleg met de oppas leerde mij dat ik op maandag zou kunnen helpen. Want ja, ik zal toch iets moeten regelen voor mijn andere zoon als ik ga helpen. Dat geldt overigens ook tijdens de andere activiteiten waarbij ik op school help. Ik moet een oppas zoeken of vrij pakken op mijn werk. En dat vind ik helemaal niet erg, totdat ik mij bedacht dat ik eigenlijk al genoeg help op school. Vreemd genoeg zie ik dan ook vaak dezelfde ouders. Ik begon me af te vragen hoe dat kan. Of lijkt het alleen maar zo dat ik steeds dezelfde ouders zie? Ik besloot mijn gedachtegang op Facebook te plaatsen en stelde de vraag: “Lijkt het maar zo of zijn het steeds dezelfde mensen die op school helpen?” Zoals verwacht barstte er een flinke discussie los. Niet mijn manier van discussiëren, de beschuldigende vingertjes vlogen me om mijn oren, maar het was erg interessant om te zien wat het losmaakte bij mensen. Pas toen mijn privé-box op Facebook vol liep met berichtjes van mensen die er ook allemaal een mening over hadden maar dit niet openbaar wilden doen besloot ik mijn berichtje te verwijderen om dat het nergens meer over ging en mijn oprechte vraag naar de achtergrond verdween. Nu vraag ik me dan ook af hoe het komt dat dit zo’n hekel puntje is? Waarom mensen meteen de verdediging in schieten? Ik heb het niet over de mensen die niet kunnen helpen door werk of andere omstandigheden, maar ik heb het over de mensen die niet wíllen helpen. Mensen die zeggen: “Daar begin ik echt niet aan.” Natuurlijk is het ieders goed recht om die keuze te maken. Ook ik heb niet altijd zin om te helpen maar ik vind het een stukje betrokkenheid en de kinderen vinden het leuk. En of je nu 1 keer helpt of 10 keer daar gaat het niet om, het is tenslotte geen wedstrijd, maar waarom maken mensen de keuze om niet te helpen op school of sportclubs? Geschreven door Sandy J. Sandy is gelukkig getrouwd en is moeder van 2 jongens, Dean van 6 jaar en Jake van net 3 jaar. En samen wonen zij in een dorp in Limburg. Share on Facebook Share Share on TwitterTweet Share on Pinterest Share Share on LinkedIn Share Share on Digg Share
Ja, gek is dat hè! Online durven mensen vaak hun ‘ongezouten’ mening te geven. Jammer. En een heel oprechte vraag van je. Mijn meisje is nog geen twee dus ik ben nog niet in die fase beland. Ik kan mij voorstellen dat ook ik regelmatig wil helpen. Het is per slot van rekening de school van mijn kind. Ja, vroeger (en ik heb het over een jaartje of veertig geleden) was het anders. So be it. Nu is de hulp van ouders nodig. Weet je, ik wil ook niet oordelen over anderen. Hun situatie kan wel heel ingewikkeld of anders in elkaar zitten. Maar persé niet willen helpen? Ik zou dat heel moeilijk vinden. Maar goed. Het is nu eenmaal zoals het is. Er is niets mis mee de discussie hierover aan te gaan. Goed dat je het hebt gedaan!
Ik heb in de afgelopen vier jaar dat mijn zoon nu op school zit ook altijd alleen maar dezelfde gezichten gezien en wij vroegen ons dan ook altijd af waarom wij altijd? Ook ik begrijp dat veel mensen niet in de gelegenheid zijn om te kunnen helpen op school maar als je minder werkt of thuisblijfmoeder bent wil dat niet automatisch zeggen dat je dan maar wel overal tijd voor hebt, kunt maken of zin in hebt. Het was altijd een grappig gezicht hoe sommigen zich heel snel uit de voeten maakte of totaal ontwijkend gedrag vertoonde als er eens om hulp gevraagd werd. Inmiddels is de vraag om hulp in groep 4 fiks minder geworden dan in de lagere groepen.
Veel ouders die niet kunnen of willen helpen zullen zich ook misschien schuldig voelen en daarom zo fel reageren. Er is altijd wel een reden om niet te kunnen helpen. Ik snap wel dat die ene vrije middag prettig is, maar dat heeft elke moeder lijkt me. Ik vind het zelf nergens voor nodig om zo fel te reageren op een terechte vraag. Wacht maar tot de school zegt dat de kinderen niet meer kunnen overblijven 😉 haha. Zijn dezelfde mensen die het hardst gaan schreeuwen denk ik. Zo’n vaart zal het wel niet lopen.
