Mama is boos. Mama ijsbeert heen en weer. Mama briest. Mama zucht. Mama is boos op alles en iedereen. Maar vooral op zichzelf. Want mama weet niet zo goed waarom ze boos is. Alleen dat ze boos is. Mama heeft heul veel hormonen die in de weg zitten. En niet zo´n beetje ook. Dus komt er vuur uit haar ogen. Haar wenkbrauwen staan gefronst en ze kijkt driest in het rond. Mama snuift van bozigheid.
Papa is een beetje traag. Papa heeft het nog niet opgemerkt. Papa loopt nog vrolijk rond. Maakt echte papa-grapjes en zingt volop liedjes. Papa had beter moeten weten, maar dat weet hij nog niet. Want aangezien mama een spiraaltje heeft, en de menstruatie uitblijft is het niet meer zo duidelijk voor papa wanneer mama verkeerde hormonen heeft. Vroeger kon papa de klok erop gelijk zetten. Mama verdenkt papa er van dat papa dan in die week extra diensten aanvroeg om maar niet thuis te hoeven zijn.  Nu met het spiraaltje is het niet meer zo uit te rekenen. Dus overvalt het papa. En mama, want die kan er ook geen klok meer op  gelijk zetten.
Mama weet het echter al wel. Dat het weer zo’n dag is. Al bij het opstaan ging het mis. Een zwaarmoedig gevoel in het hoofd. En alleen maar zeikende kinderen en papa’s om zich heen. Die allemaal veul te vrolijk door het huis banjeren. En mama moet werken, maar hoe kun je nou werken met al die klere herrie om je heen.
Trouwens, om je heen? Wat een tering bende is het hier in huis. Mama zou zo lid kunnen worden van de club van slechte huisvrouwen. Jemig, wat een troep. En er mag ook wel eens gestoft worden. En waarom liggen er overal schoenen. En wat heeft dat kind toch waanzinnig veel speelgoed. En moet dat dan allemaal in de woonkamer liggen. En waarom is het aanrecht niet opgeruimd. En er stinkt iets in de koelkast. Waarom ruimt nooit iemand iets op. En waarom moet iedereen zo hard zingen en kunnen ze niet gewoon even opruimen.
Mama moet werken. Dus mama start de laptop op. Waarom is de laptop zo langzaam. Mama ijsbeert naar het aanrecht. Gatverdamme denkt mama. Wat een tering bende. Dat moet eerst opgeruimd worden. Dus mama begint met het aanrecht op te ruimen. Maar dan moet al die zooi in de  vaatwasser en die is natuurlijk nog niet klaar. Daarom staat die zooi natuurlijk op het aanrecht. Normaal vindt mama dat prima. Maar vandaag is niet normaal. Vandaag kan mama daar niet tegen. Mama is boos. Mama heeft ruzie met de hormonen. Dus mama pakt de dreft uit het aanrechtkastje en mama gaat met veel lawaai afwassen. Want als mama boos is, mag de rest van de familie vooral niet zo vrolijk doen.
Dochter heeft het snel door. Met een zacht stemmetje vraagt ze of ze bij een vriendinnetje mag spelen. En ze peert hem vlug. Voordat mama tegen haar gaat mopperen. Maar papa is toch echt te laat. Hij bekijkt van achter zijn laptop de afwassende mama. Er gaat waarschijnlijk een lampje bij hem branden, maar het is al te laat.
Na het aanrecht bedenkt mama dat de kast die al 3 jaar op die plek staat nou toch ergens anders moet staan. En dat moet wel  nu meteen. Papa zucht, maar hij weet dat er geen houden meer aan is. Mama en hormonen zijn een dodelijke combinatie. Dus de kast gaat leeg en wordt op een andere plek gezet. Alles uit de kast wordt schoon gemaakt. Dan richt mama zich op het volgende onderdeel. CD rek gaat uit de woonkamer, wat een zooi. Weg ermee zegt mama. Dan gaat ze langs alle vensterbanken. Losse onderdelen, die ze met zorg heeft neergezet moeten nu weg. Het is een troep, moppert mama en ze pakt een vuilniszak. Alles wat mama nu als volslagen rotzooi bestempeld gaat erin. De speelgoed kisten van dochter worden over de kop gekiept en alles wordt uitgezocht. Mama moppert dat er niemand meer speelgoed voor dochter mag kopen. Daarna wordt er onder de verwarming gepoetst, achter de tv kast en onder de bank. Als alle kasten, tafels en vensterbanken aan de buurt zijn geweest stofzuigt mama het hele huis. Het is akelig leeg, maar mama kijkt tevreden. Opgeruimd!
Mama gaat achter haar laptop. Het is inmiddels 5 uur later. Papa maakt geen grapjes meer en zoon is naar zijn kamer gevlucht. Een mama met verkeerde hormonen kun je beter met rust laten. Papa maakt een kopje thee en zet die zachtjes naast mama neer.
De volgende dag belt papa mama vanuit de auto. Hij is onderweg naar huis. Papa vraagt voorzichtig hoe het met mama is. Mama’s hormonen zijn weer wat gezakt. En mama piept dat ze de vuilniszak weer uit de schuur wil, met al die spulletjes erin….