De zomer is al bijna een feit maar tot voor kort gingen mijn kinderen nog gewoon in hun winterjas naar school. Niet omdat het zo koud was maar omdat ze nog niet in het rijke bezit van een zomerjas waren. Deze moeder heeft namelijk, in tegenstelling tot veel andere vrouwen, een “broertje dood” aan shoppen. Maar met gemiddeld 25 graden op de teller kon ik het toch niet langer over mijn hart verkrijgen om mijn kinderen met hun dikke gewatteerde jas naar buiten te sturen.

Zoals gebruikelijk koos ik mijn leverancier dicht bij huis. Een dorp verderop om precies te zijn waar ik regelmatig kleren voor mijn koters haal. Maar tot mijn schrik was het assortiment behoorlijk geminimaliseerd. Sterker nog, meisjesjassen hingen er nog euhm….één in de geschikte maat. Een roze die eigenlijk ook nog net een maatje te groot was maar dan wellicht wel twee zomers mee kan. Gelukkig deed mijn dochter niet moeilijk en keurde de betreffende jas goed. Normaal gesproken heeft mijn dochter uren nodig om een keuze te maken maar het totale gebrek aan opties verkorte haar bedenktijd aanzienlijk.

Jongensjassen hingen er helemaal niet in de maat van mijn zoon dus zat er niks anders op dan naar de Bristol te rijden. De Bristol is een grote winkel, daar zouden ze toch zeker nog wel een paar passende en voor een puber aanvaardbare exemplaren hebben hangen.

Bij binnenkomst besloot ik maar meteen de eerste de beste Bristol medewerker aan te spreken om te vragen waar de jongensjassen hingen. Het bedenkelijke gezicht dat hij trok verontruste mij nogal en wat hij daarna uitsprak nog meer. ‘Nou mevrouw, de zomerjassen voor kinderen zijn allemaal op, de wintercollectie komt er bijna alweer aan…’ Ondertussen keek hij analyserend naar mijn zoon en vroeg zich hardop af of hij wellicht in een herenmaat zou passen, een S-je wellicht want die zouden er nog weleens een paar kunnen hangen. Tja, bij gebrek aan gebruikelijke opties is iedere optie welkom dus kachelde ik een tikkie beschaamd, gedwee achter de medewerker in kwestie aan met mijn ongeruste zoon in mijn kielzog. De man wees mij op een rek waar inderdaad nog een handjevol zomerjassen hingen en zelfs nog een verdwaalde S. Het model en de kleur kon de goedkeuring van mijn zoon gelukkig verdragen en hoewel een tikkie oversized, de strakke boorden onderaan de bovenmaatse mouwen zorgden ervoor dat zijn handen, gewoon zichtbaar bleven. Ook mijn zoon deed niet moeilijk en koos zonder keuze voor de jas die voor handen was.

Naast alle nadelen van veel te laat zomerjassen kopen, kleeft er ook een voordeel aan. Beide jassen waren behoorlijk afgeprijsd en dat resulteerde in een minimale aanslag op mijn portemonnee. Eigenlijk mag ik me ook rijk prijzen met twee van zulke makkelijke kinderen. Ze deden niet moeilijk en kozen zonder mopperen voor de enige keuze die er was. Waarschijnlijk waren beide ook allang blij dat ze niet langer met hun wintervacht naar school hoefden en kozen ze daarom zo snel eieren voor hun geld of beter gezegd; eieren voor hun winterjas…

Ik ben Karina Andeweg en moeder van twee kinderen; Ruud (3 maart 2003) en Maaike (28 februari 2007). Het is mijn streven om het leven niet al te serieus te nemen en er niet te zwaar aan te tillen. In mijn columns hoop ik regelmatig een lach en soms een traan van herkenning op jullie gezicht te kunnen brengen en gun ik jullie een kijkje in mijn leven