11 november is de dag dat mijn lichtje, dat mijn lichtje, 11 november is de dag dat mijn lichtje branden mag…

Vanavond is het dan weer zover, in heel Nederland zullen straten verlicht worden met lampions die vastgehouden worden door kinderen. Bij (bijna) iedere deur zal worden aangebeld en heel gedreven maar ook verlegen zal het groepje kinderen haar mooiste Sint-Maarten liedje luidluchtig ten gehoor brengen. Na het gezang worden de kinderen verblijd met snoepgoed en in sommige gevallen met iets gezonds zoals een manderijntje of appel.

Sint Maarten is een ‘lichtfeest’ voor kinderen waar gelukkig, voor ons moeders, ook op scholen aan mee gedaan wordt. Vaak worden er enkele dagen ervoor op scholen door de kinderen zelf lantaarntjes van papier en karton gemaakt. Ouders worden dan, indien er geen lichtjes bij zitten, geacht de lantaarntjes van lichtjes te voorzien.
Sint Maarten wordt niet enkel in Nederland gevierd maar ook bijvoorbeeld in Vlaanderen en Noord-Frankrijk.

Ook hier in huis zijn de jongens er helemaal klaar voor. Gisteren kwamen ze thuis met hun zelf gemaakte lantaartjes waar zij erg hard aan gewerkt hebben en hartstikke trots op zijn. Zoals vele kinderen willen zij met vriendjes vanavond ook graag langs de huizen gaan om diverse snoepgoed te bemachtigen. Want daar draait het tenslotte om, de hoeveelheid snoepgoed die je bemachtigt. En dan bij thuiskomst hopen dat ze iets van het overheerlijke snoepgoed mogen opeten.

Het is natuurlijk een mooi gezicht al die lampjes en het gezang is natuurlijk een compliment waard. In ruil voor hun mooi gezang geef je ze uiteraard graag iets lekkers.
Daarom heb ik er gisteren zorg voor gedragen dat wij allerlei lekkers in huis hebben.
Het zou je maar net ontgaan zijn zodat je de verlegen lieve kindertjes niets aan te bieden hebt. Wat doe je dan…. ja, alle lichtjes uitzetten en doen alsof je niet thuis bent. Gelukkig is dat mij nog nooit overkomen. Met een huis vol kinderen is het ook onmogelijk Sint Maarten te vergeten. Soms wil ik het wel hoor….
Nou maar hopen dat we genoeg snoepgoed in huis hebben.

Ieder ouder weet uit eigen ervaring hoe het is Sint Maarten te lopen. Ik kan mij dan ook goed heugen hoe het vroeger was met vriendinnen Sint Maarten te lopen. Er werd uiteraard meer gegiecheld dan dat er werkelijk gezongen werd. En dan kan het natuurlijk voorkomen dat de persoon voor wie we zongen van mening was dat het beter kon en moesten we opnieuw zingen. Maar hoe dan ook Sint Maarten is een kinderfeestje wat een ieder kind in Nederland minimaal een keer meegemaakt moet hebben. Gewoon om later tegen haar eigen kind te kunnen zeggen “Ik heb vroeger ook gelopen” En dan natuurlijk een uitleg geven hoe je het ervaren hebt.