Als ik in de supermarkt loop met mijn kar vol met “verstandige” boodschappen, loop ik als laatste altijd nog even langs het tijdschriftenvak. Ik ben geen lid van de Viva, Flair of andere sappige vrouwenblaadjes. Ik heb het wel een paar keer geprobeerd, maar het bevredigd mijn leesbehoefte niet. Vaak blader ik het snel door, vergaap me aan de mooie foto’s van de advertenties en technieken betreffende Photoshop-gebied, maar voor de rest. Kan ik me niet echt vinden in, de vaak, Te zielige, Te ongeloofwaardige verhalen/artikelen. Net even aangedikt, Net even afgeslankt. Soms teveel informatie, maar vaak te weinig..

Ik ben meer van de spirituele, (logische) psychologische en leerzame tijdschriften. En als ik dan op zoek ben naar een FotoVakBlaadje of een interessante Quest of “Mindfilling” Magazine, dan schieten mijn ogen ook over de andere blaadjes. De “verkooppraatjes” op de voorpagina trekken mijn gedachtespiraal in werking. “Seks als je kinderen hebt, plan een datum in je Agenda”. En ja, het werkt.. Als ik snel om me heen kijk, pak ik snel het blaadje op en gooi het omgekeerd boven op mijn boodschappen. Mijn hoofd zegt: “Foei Iloon.. Daar wil jij je toch niet in verdiepen?”. Ik lach zachtjes om mijn eigen gedachte.

Natuurlijk weet ik als geen ander hoe het is als je kinderen hebt. Dan kan je niet meer zomaar ongegeneerd van Bil gaan, waar en wanneer je dat wil. Maar goed, dat wist ik allang wel en daar heb ik in de 8.5 jaar “ervaring” al echt wel meerdere oplossingen voor gevonden hoor. Alleen dat “plannen”.. Daar ben ik dan niet zo goed in.. Net als alle andere overige, ook, nuttige zaken in het leven. Ik denk ook meteen weer aan het artikel in het boekje: “Daar moet toch wat interessants in staan”..

Als ik nog steeds twijfelend richting de kassa loop en in mijn karretje kijk om mijn gevoel te bevestigen van deze “zinloze” aankoop, zie ik de achterzijde van het boekje. Een advertentie van een Parfummetje met een mevrouw die een beetje bescheten kijkt, omdat er een dikke Boa-Constrictor bovenop haar ligt. Wel een heel mooie foto en ik hunker er meteen naar, om ook eens zo’n foto te maken.. Niet alleen als Fotograaf, maar ook als Model. Mijn gedachte zijn allang al niet meer bij het plannen van Seks in mijn agenda, die ik trouwens toch (net als mijn mobieltje) altijd “kwijt” ben.

Bij de kassa aangekomen, stapel ik al mijn boodschappen op de band en de Caissière zegt me vriendelijk gedag. Ik glimlach terug en probeer met 1 hand ook de kar tegen te houden, omdat mijn Jongste (Vinz) wild in het zitje heen en weer zit te wippen op de maat van het PIEP-PIEP-PIEP geluid van de Scanner.

Als hij besluit om ook even te gaan helpen, grist hij het boekje van de bovenzijde van de volle kar af en gooit hem met een precisie van een Pitcher bijna tegen het hoofd van de Caissière. Ze schrikt en Vinz laat met een lachende gil weten dat hij dat nog wel een keer kan. Voor het geval dat hij straks een pak Melk of Diepvriespak Spinazie weet te bemachtigen (ik ken mijn kinderen als geen ander), trek ik snel zijn handen weer uit het karretje en zet hem weer recht in het zitje.

Ik gris snel een Suprise-Ei uit het schap en duw het in zijn handen.
Met een bescheten lach zeg ik sorry en ga met een warm gevoel op mijn wangen verder met de boodschappen. Het piep-piep geluid is gestopt en als ik mijn oog schuin richt zie ik haar ook naar het boekje kijken. “Goed verkooppraatje hè” probeer ik uiterst serieus te zeggen. De sterretjes in mijn ogen, verraden vast wel dat ik met haar mee kan leven..

Ze kijkt me verschrikt aan, scanned het boekje en gaat met schaamrood vullende wangen weer verder. Als ik voor haar sta om mijn pinpas alvast door te voeren, om vervolgens de boodschappen weer in te laden, kijkt ze me aan. Ik lach weer en floep eruit: “Heb jij ook kinderen?”
Ze knikt en zegt zachtjes: “Ja een tweeling”. En begint dan ook te lachen.. Op de vraag of ik zegeltjes wil, schud ik nee en druk op OK van de Pinautomaat. Ze zegt me gedag en ik laad me boodschappen in.

Er is geen klant achter mij en als ik mijn karretje vol met boodschappen kind en chocolade-gezicht weg wil rijden zie ik haar starend op haar nagels bijten.

Ik twijfel geen moment en pak het boekje uit mijn karretje.. Ik loop naar haar toe en als ze ontwaakt uit haar “droom” geef ik haar het boekje. Ze stamelt iets van: “JAMA, WATTE”.. Ik glimlach en zeg niets. Ik knik alleen maar, draai me om zeg: “Bedankt en tot ziens!”.

Daar is haar volgende klant en ze legt het boekje gauw naast haar neer. Omgedraaid met de Blote-Slangenvrouw naar boven. “Hallooooww” hoor ik haar vrolijk zeggen.

~*~ Ik heb iets goed gedaan.. En een Agenda.. Tja.. DAT zal toch niet bij mij werken.. ~*~