Korpschef Frank Paauw van de politie Rotterdam-Rijnmond vindt dat alle Nederlanders DNA zouden moeten afstaan. De politie kan dan meer misdrijven oplossen. ”Onderzoeksbevoegdheden zoals de DNA-afdracht moeten alleen toegepast kunnen worden op mogelijke daders, niet op argeloze burgers,” zegt GroenLinks-Kamerlid Tofik Dibi. “ Het opslaan van DNA van iedereen is niet effectief en in strijd met de internationale mensenrechtenverdragen”, zegt het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP). Ook het Ministerie van Veiligheid en Justitie verwerpt het plan, omdat het te vergaand zou zijn. “In het verleden is iets vergelijkbaars al eens voorgesteld, maar dat is afgewezen. Er is een gering aantal mensen dat dit soort ernstige misdrijven pleegt en daarvoor is de huidige registratie voldoende”,meldt een woordvoerder. Vervolgens wordt er flink op losgetwitterd. De voors en tegens vliegen over en weer. De ene verklaring is nog plausibeler dan de andere. Dan komt onvermijdelijk de vraag: “En wat vind jij?”.

Ik hink op twee gedachten. Enerzijds vind ik het best een goed idee; net zo goed als dat iedereen automatisch donor zou moeten zijn. In een land als Nederland waarin huichelachtig veel gepraat wordt over privacy, zou het juist moeten kunnen. Want wie anno 2011 nog denkt dat er geen DNA van ons allemaal niet allang bekend is, leeft toch werkelijk in een vacuüm. Dus als je niets te verbergen hebt, waarom zou je dan geen DNA afstaan? Kijk nou toch eens naar langlopende onopgeloste moordzaken. De nabestaanden zouden maar wat blij zijn met een dergelijke regeling. De pakkans wordt veel groter en misschien, heel misschien schrikt het potentiële daders wel af in de toekomst. Maar dat is wellicht een utopie. In die zin begrijp ik korpschef Paauw helemaal. Zeker in de zedendelictensector zou zoiets goed werken. Iedere potloodventer, iedere verkrachter, iedere vieze opa die zijn tengels niet kan thuishouden, ieder werkend persoon die zwaar de fout in gaat: grijp ze bij hun kladden. Als mijn kinderen iets in die geest zou overkomen en de dader is onbekend, dan zou ik dolblij zijn met een dergelijke DNA-bank. Dat scheelt mij een nietsontziende jacht, want die zou ik beslist gaan maken. Kom niet aan mijn kinderen…..

Anderzijds ben ik altijd wat huiverig voor het gescherm met DNA-gegevens. Ik heb teveel CSI’s gezien om de illusie te hebben dat DNA ook meteen het daderDNA is. Ik heb niets te verbergen, maar ik zou me geen raad weten als er ergens in een precaire situatie opeens onverwacht een haar van mij zou opduiken. Vooral als ik het niet zou kunnen verklaren of geen bewijs heb dat ik elders was. Het verplicht stellen van afstaan van DNA komt in die zin op mij over als zijnde iedereen is schuldig totdat de onschuld is bewezen. Bovendien baart mij nog iets anders zorgen: omdat we blijkbaar wetenschappelijk onderzocht afstammen van enkele oermoeders, zijn er DNA-strengen die op elkaar lijken, ook al zijn de betrokken in het geheel niet gerelateerd aan elkaar. Hoe groter de groep mensen (in Nederland dus 16,5mln) hoe groter deze kans is natuurlijk! Hoe betrouwbaar is zo’n systeem dan nog wanneer er verkeerde mensen kunnen worden gestraft voor dingen die ze niet hebben gedaan? Iemand op internet merkt op dat met het hielprikje bij baby’s in wezen de overheid niet alleen ziektes in kaart brengt, maar dat er ook allang DNA uit gehaald is. En dat de Overheid nu enkel nog een vrijbrief wil om dit DNA te verklaren en te rechtvaardigen. Zo had ik het ook nog niet bekeken. Of het zo is weet ik niet. Het zou me niet verbazen, nee. Ik denk dat de overheid veel meer dingen achter de schermen doet dan het argeloze volk kan bevroeden. Maar moet ik me daar druk om maken? Nee. Als ik dat namelijk zou doen, en de wereldburgers met mij, dan zouden we allemaal paranoia worden. En dat is niet het soort wereld die ik wens voor de toekomst waarin mijn kinderen zullen opgroeien.

Afbeelding © http://www.nieuwsnederland.com