Soms is het leven hard, keihard. Zo hard dat het je dwingt na te denken over jouw rol in het grote geheel. Als je geluk hebt dan groei je op een liefdevolle cocon en is je wereld een grote speeltuin. De fase die volgt is één grote uitdaging.

De jaren passeren en langzaamaan zie je rare dingen gebeuren in je eens zo veilige wereld. Mensen die je nauw aan het hart liggen overlijden of je leert dat mensen niet altijd hun ware gezicht laten zien. Zelf ben ik altijd een open boek geweest. ‘What you see is what you get’ paste bij mij. In al mijn naïviteit dacht ik dat iedereen zo in elkaar stak. Groot was dan ook de schok toen ik leerde dat sommige mensen een rol spelen en ook van mij enige mate van acteren werd verwacht. Zolang je past in het ideale plaatje en braaf drijft op de golven van volgzaamheid is het goed. Maak je echter één misstap of ga je tegen de stroming in dan is het einde verhaal.

Al je liefde, energie en tijd heb je gegeven, je laatste krachten gebruikt om je uitdaging tot een succes te maken maar helaas. Iedereen is vervangbaar, ook jij.  Wat is nog echt in het leven, waar kun je op bouwen? Je hebt honderden Facebook-vrienden en bent onderdeel van verschillende vriendengroepen maar waar zijn al die vrienden wanneer jij het moeilijk hebt? Hoeveel weten we echt van elkaar? Hoe weet ik hoe het echt met jou gaat? Iedereen kan een vrolijk berichtje op Facebook of andere social media plaatsen maar wie kijkt verder dan zijn of haar neus lang is?

Ik durf te stellen dat ik geen honderden vrienden heb en die heb ik ook niet nodig. De vrienden die ik heb weten wie ze zijn en hen ben ik dankbaar. Door dik en dun, in goede en slechte tijden ben je er voor elkaar.

Wie houdt er van je om wie je bent? Wie treurt er oprecht om je als je er ineens niet meer bent? Je partner? Je kinderen? Je vrienden of je collega’s? In je kinderen leef je voort en jouw plekje in hun hart is voor altijd gereserveerd. Die band overstijgt zelfs de dood. Echte liefde is er in vele soorten en is het waard om te omarmen.

Het leven brengt je uitdagingen en het is aan jou hoe je hiermee omgaat. Is het een vooraf vastgesteld plan of ontstaat het door je eigen keuzes? Knap als je hier overtuigd antwoord op kunt geven. Tja, dit keer geen luchtig onderwerp maar iets om eens over na te denken. Hoe oppervlakkig is de wereld om ons heen eigenlijk geworden? Kijk eens verder dan de buitenkant, dat mooie huis, die prachtige kinderen, die leuke man of die collega die vijf keer per jaar op vakantie gaat en laat de interesse oprecht zijn. Het gras is niet altijd groener bij de buren. Iedereen heeft zijn eigen zorgen. Laten we dicht bij onszelf blijven en van daaruit handelen. Misschien maken we dan samen de wereld weer een beetje mooier?

Door: Sonja

Sonja, bouwjaar 1974 en moeder van Mindy (2007), tweeling Jodi en Evy (2009) en charmeurtje Djazz van 2016. Gelukkig getrouwd en 32 uur per week werkzaam als marketingspecialist bij een touroperator & maatwerkspecialist. Zij neemt ons, in haar blogs, mee in haar leven als trotse mommy van 4 kinderen.