De afgelopen periode stond bij ons in het teken van beslissingen nemen. Geen alledaagse beslissingen maar het soort dat één keer in de zoveel jaren genomen dient te worden. Eén hiervan was het kiezen van een middelbare school voor middelste dochterlief. Het proces dat hierbij gepaard gaat heb ik al vier keer kunnen doorlopen en dit is dus mijn vijfde keer. Je zou dan ook denken dat ik precies weet wat er van ons verwacht wordt. Dat zou ook zo geweest zijn ware het niet dat men vond dat ze de regels moesten aanpassen. Dat het, in dit coronatijdperk waarin wij leven, het beste is om zoveel mogelijk zaken online te regelen. En in het algemeen kan ik mij hierin vinden, maar helaas geldt dit zeker niet voor alles. Zo ook niet als het gaat om de keuze voor een middelbare school waarbij er anno nu gebruik wordt gemaakt van een lotingsysteem. Een lotingsysteem dat ervoor zou kunnen zorgen dat je kinderen mogelijk op verschillende scholen terecht zouden kunnen komen. En waar ik als moeder voor vreesde is intussen realiteit geworden.

Voor een kind dat aan het einde van zijn/haar bassisschoolcarrière zit is niets spannender dan het kiezen van een middelbare school. Hierin wordt, zowel door ouders als het kind zelf, veel tijd en energie in gestoken. En wanneer jullie samen tot een keuze zijn gekomen en je kind ingeschreven staat, voelt dat als een opluchting. Dit proces was voorheen: scholen bezoeken, keuze maken en vervolgens je kind daar inschrijven. Je kon je kind rechtstreeks bij de school van zijn/haar keuze inschrijven. Simpel en snel. En daar is anno nu dus verandering in gekomen.

Als we de overheid mogen geloven is dit proces outdated want tegenwoordig verloopt het inschrijven op scholen anders. Waar je voorheen gewend was dat je kind rechtstreeks op de school van haar/zijn keuze kan inschrijven wordt er nu gebruikgemaakt van een zogeheten lotingsysteem. Hiermee is tevens de voorrangsregeling voor kinderen met oudere broer/zus op dezelfde school komen te vervallen. En daar is waar het bij mij behoorlijk knelt. Want ik ben nog steeds van mening dat wanneer een gezin al een kind op een bepaalde school heeft zitten, broertjes en zusjes voorrang behoren te krijgen. Dat maakt het (dagelijkse) leven van ouders gewoon net wat gemakkelijker. Maar ook voor je moedershart is het een soort van geruststelling dat je weet dat je meiden samen naar en van school kunnen reizen.

Kindlief nr. 5 zit in groep 8 en zal na de zomervakantie haar middelbare schoolcarrière starten. En kindlief nr. 6 is onlangs 3 jaar worden en moest op een basisschool ingeschreven worden. De keuze voor een school voor beide meiden was al lang genomen. Kind nr. 5 zou bij haar zus op school komen en mijn jongste telg zou op de basisschool tegenover ons huis ingeschreven worden. In mijn beleving was ik hiermee dus klaar en kon ik mij op andere zaken richten. Het was voor mij dan ook een onaangename verrassing toen ik erachter kwam dat alle inschrijvingen via een lotingsysteem gaan. Vooral omdat wij ons niet op andere middelbare scholen georiënteerd hadden. Waarom zouden we naar andere scholen kijken als we toch al een keuze gemaakt hebben?

Ondanks alle informatie bleven wij positief. Maar liefst 13 scholen moesten wij opgeven. Op nummer 1 uiteraard onze eerste keuze: de school waar dochterlief nr.1 reeds op zit. Het zou natuurlijk geen loting zijn als je niet een tijdje in spanning heb moeten wachten. En toen was het zover: de uitslag kwam binnen. Via een persoonlijke link online kun je zien op welke school je kind geplaatst is. En bij ons was dit niet onze eerste keus geworden. De hoop en wens dat mijn beide meiden op dezelfde middelbare school zouden zitten kwam hiermee abrupt ten einde. Een enorme teleurstelling! Niet enkel ikzelf baalde hier enorm van maar dochterlief vanzelfsprekend ook. En de rest van het gezin was verbaasd. Niemand van ons had oprecht verwacht dat het anders zou lopen dan we gepland hadden: beide meiden op dezelfde school. Maar helaas…het mocht niet zo zijn.

Onze nummer 1 keuze blijkt enorm populair te zijn. Dochterlief is op nummer 12 op hun wachtlijst geëindigd. Er moeten dus maar liefst 11 kinderen afvallen wilt zij aankomend schooljaar daar naar school kunnen gaan. De kans dat dit zal gaan gebeuren is vrijwel nihil. Voor komend schooljaar geven wij ons dan ook noodgedwongen gewonnen maar het jaar daarop proberen we het gewoon opnieuw, tenzij dochterlief van gedachte verandert.