Water Columns by Daniela Vastenburg - Een echt waterratje was ik. Zo ook mijn zusje. Ook mijn kinderen houden van water. Tijdens de vakantie kunnen ze zich de hele dag in en rond het zwembad vermaken. Quincy, mijn oudste zoon, had al heel snel zijn A,B,C-tje op zak. Bij Wessel ligt dat anders. Mede door zijn licht autistische stoornis, heeft hij nu op 10-jarige leeftijd nog geen zwemdiploma. Ik weet ook niet of we dit binnenkort kunnen verwachten. Bang voor het water is hij zeker niet. Integendeel! Hij ziet geen gevaar en is ook wel eens zonder bandjes het diepe in gesprongen. Hij liet zich letterlijk naar de bodem zakken. Uiteraard alert, konden wij hem dan weer omhoog trekken. Tegenwoordig gaat het al veel beter. Al jaren heb ik last van een angstige droom. Ik rijd samen met de kinderen met de auto het water in en moet ze daarna redden. Mij is aangeraden een cursus ‘auto te water’ te volgen, maar daar ben ik nog niet aan toe. (Stel je voor dat ik dan tot de conclusie kom dat je in een dergelijke situatie totaal geen kans maakt) Ondertussen is elke rit langs water spannend; alsof ik naar het water toe gezogen word. Onlangs ben ik bij een show van paragnost Peter van der Hurk geweest. Ik had een knuffeltje van Wessel bij me en wist dit in Peter’s handen te krijgen. Een mini-reading volgde: “Ik voel geen dood bij dit knuffeltje. (de overige bezoekers hadden allemaal iets van een overledene bij zich) Ik voel heel veel onrust. Hij is licht autistisch!” Wonderbaarlijk. Maar ook: “ Hij haalt zijn kracht uit water. Maar dat is gelijk ook gevaarlijk!” Om de eerste woorden over water moest ik lachen. Wessel houdt inderdaad erg van water; hij houdt zelfs van regen! De tweede zin over water beangstigt mij gelijk ook weer. Nog even en ik durf Wessel geen waterijsje meer te geven. Vorige week waren we uitgenodigd om met mijn oom en tante mee te gaan varen. Dit gaf me wel weer de kriebels, maar we hebben het wel gedaan. Wessel werd in het zwemvest gehesen en uiteindelijk hebben we een erg leuke dag gehad. (Ondanks dat Wessel bijna niet mocht bewegen van mij) Komend weekend is het familiedag. Een jaarlijks familie-uitje georganiseerd door mijn moeder. Mijn zusje en ik met onze gezinnen zijn dan uitgenodigd om er een gezellige dag van te maken. Deze traditie gaat al twaalf jaar terug. Net krijg ik een telefoontje van mijn moeder. We moeten zwemspullen meenemen… Share on Facebook Share Share on TwitterTweet Share on Pinterest Share Share on LinkedIn Share Share on Digg Share