Vorige week toen ik op een verjaardag was vroeg een van de aanwezigen aan de gastvrouw of deze misschien een luier voor haar had. Bij het inpakken van de luiertas had ze alles wat ze kon bedenken meegenomen, speen, drinken, potje eten, slecht en onverantwoordelijk maar wel reuze makkelijk, luierdoekjes en inderdaad geen luiers. De tas puilde uit, zoals iedere luiertas uitpuilt zodat je je later als ze zindelijk zijn afvraagt waarom je in vredesnaam altijd zoveel zooi meesleepte. Nu blijkt het gewoon in je handtas te passen of ligt dit nu weer aan het feit dat de handtassen in de loop der jaren mega groot zijn geworden.
Een luier vraagt de gastvrouw met opgetrokken wenkbrauwen, is hij nog niet zindelijk dan? Nee antwoordt mijn vriendin lichtelijk geïrriteerd  Hij is nog niet zindelijk en volgens mij heeft hij er ook geen enkele behoefte aan om dat binnen afzienbare tijd te worden. En als ik dan toch heel eerlijk mag zijn vind ik het zelf ook wel makkelijk. Niet dat ze er ieder moment van de dag op zit te wachten om een poepluier te verschonen, maar ze vind het geen probleem dat hij nog niet op het potje gaat.
Ondertussen meent de hele goegemeente, dus zeg maar iedereen die in de kamer aanwezig is, zich er mee te moeten bemoeien. Nog niet zindelijk, jeetje hij is toch al bijna twee. Nou die van mij was al zindelijk toen hij nog geen jaar was. Voor dat we het weten zitten alle aanwezige moeders tegen elkaar op te bieden hoe snel hun kind zindelijk was. Niet alleen overdag maar ook ’s nachts want ook daar valt nog een hele machtsstrijd uit te voeren.
Ben ik even blij dat ik daarvan af ben denk ik. Niet zo zeer van die luiers of dat zindelijk worden maar van die onderlinge strijd tussen jonge ouders. Altijd maar dat tegen elkaar opbieden. Ach loopt ie nog steeds niet, de mijne liep al met negen maanden.
Ja, reuze knap, denk ik die van mij liep met zes maanden rond de tafel, vrat vervolgens, toen wij even niet opletten, een pakje sigaretten op, waardoor we met loeiende sirene naar het ziekenhuis konden. Hoe noemt Cruijff dat: ieder nadeel heb zijn voordeel. In dit geval was het eerder iets van ieder voordeel heeft een nadeel. Twee nachten ziekenhuis was het nadeel het voordeel was het stoppen met borstvoeding. Norit dien je nu eenmaal wat moeilijk toe zonder fles.
Nu ben ik zo ver dat ze al jaren van de luiers af zijn, niet meer in bed plassen maar wel altijd als we nog geen vijf minuten onderweg zijn altijd moeten plassen. Vandaag vroeg die kleine toen we terugkwamen rijden uit Eindhoven of we onderweg niet gezellig konden stoppen om de broodjes op te eten die oma had gesmeerd om dan bij een tankstation te gaan plassen. Op dat moment dacht ik met weemoed terug aan zijn luiertijd want onderweg stoppen, prima, maar bij een tankstation plassen dat nooit.