De Hoofdprijs Columns by Ingrid de Bruijn - En de Winnaar is …….. “Mam, snel bel even met 0909 geen idee wat er daarna volgt want na het eerste 09 is mijn aandacht reeds verslapt. “Toe nou mam, bel nou even, je kunt een vet gave coole nieuwe DS lite met 10 spelletjes winnen”. “Je hebt al een DS”, werp ik tegen, ‘bovendien ben je binnenkort jarig en dan weet je weer niet wat je moet vragen omdat je alles al hebt”. “Ja maar, dit keer is het echt”, natuurlijk schat, voor een ander alleen niet als wij bellen. Wij zijn nooit de tiende, tweede, achtste of welke beller dan ook die ze zoeken. Wij winnen gewoon nooit iets. Reden dat ik ook nergens aan mee doe. Ik stem niet bij welke tv-programma ook, omdat er volgens mij al lang van te voren is vastgesteld wie er gaat winnen, ook al houden ze uiteraard bij hoog en bij laag vol dat dit niet zo is. Maar de porgramma makers zijn ook niet achterlijk, die willen zo hoog mogelijk scoren, niet alleen met bellers, echter ook met de uiteindelijke winnaar. Daar is dus heus wel over nagedacht. Dat een groot deel van Nederland wel belt of sms-t vind ik prima, alleen wij niet en dus ook niet als mijn jongste bijna smekend op zijn knieen ligt of hij heeeeel alsjeblieft een keer mag bellen. Loterijen doe ik ook niet aan mee. De Staatsloterij heeft mij nog nooit iets opgeleverd die enkele keer dat ik er in een vrij onoplettend moment toch intrapte. Het kost altijd meer dan het opbrengt. Daarom ben ik gestopt met het kopen van loten. De teleurstelling dat je niets gewonnen hebt word je bespaard, net als de spanning die je zou moeten voelen tijdens de trekking. Een spanning die vaak opgebouwd wordt op een manier dat je bijna geneigd bent toch weer overstag te gaan. Postcodeloterij hebben wij ook opgezegd, in ruim tien jaar hebben we nooit iets gewonnen, niet eens een beker ijs. Nu gaat iedereen natuurlijk gillen dat je niet meespeelt om te winnen maar omdat je daarmee goede doelen steunt. Prima. Dat kan ook anders, ik steun diverse goede doelen, door maandelijks iets te storten op de bankrekening van het door mij uitverkoren goede doel. Dit wissel ik ieder jaar, zodat ik zelf een beetje het gevoel heb dat ik goed bezig ben. Mijn nazaten vinden dat er slechts een goed doel is, uiteraard hun bankrekening. Pech voor hen, ook al vinden ze dat nog zo goed doen en heb ik met vier gezonde kinderen absoluut de hoofdprijs gewonnen, mijn goede doel heeft toch een ander bankrekeningnummer. Share on Facebook Share Share on TwitterTweet Share on Pinterest Share Share on LinkedIn Share Share on Digg Share