Veel vriendinnen heb ik niet, ik ben geen allemansvriendin. Maar één vriendin is toch wel heel bijzonder voor me: Moniek. Inderdaad, met een k. Onze band is heel apart. Vooral onze manier van contact onderhouden is eigenlijk best vreemd.

Zo bellen Mo en ik bijna alleen maar, terwijl we minder dan vijf kilometer van elkaar vandaan wonen. We gaan al achttien jaar met elkaar om, en hebben elkaar op de voet (vaak per telefoon) gevolgd. Natuurlijk was ik de eerste aan haar kraambed na de geboorte van haar prachtige tweeling, twee jongens. Zij was er ook bij mij bij, toen ik van mijn dochter bevallen was. We hielden elkaar op de hoogte van het wel en wee van onze levens, kinderen en diepste gevoelens. Ik ben in al die tijd slechts een paar keer bij haar thuis geweest, zij niet vaker dan dat, bij mij. Maar de laatste tijd zitten we in een nieuwe fase. Als ik, of zij, iets leuks weet om naar toe te gaan. Dan gaan we samen, en zíén we elkaar dan weer eens.

Zo kon het gebeuren dat ik samen met mijn dochter meeging naar een huisje in Duitsland, met Moniek en haar jongens. We hebben een superweek gehad. Een paar maanden geleden, moest en zou ik een seminar van Emile Ratelband meemaken, en ja Moniek wilde dat ook, dus reed ze ons naar Brabant. We hebben erg gelachen, omdat hij vlak voor onze neuzen dusdanig diep bukte, dat zijn broeknaad op knappen stond. Maar we kwamen ook vol adrenaline uit deze voorstelling. Nee, geen Tjakka!, maar wel vol plannen, en een hevig positivisme.

En week of twee geleden, zijn we naar Rasti Rostelli gegaan…Ik wilde onder hypnose om te stoppen met roken en zij om af te vallen, dus vlogen we bijna het podium op. Door me te concentreren op een vlam, en de wetenschap wat de beloning – het niet meer roken – zou zijn, stond ik half in trance op het podium. Dat ging best redelijk, natuurlijk deed ik goed mee. Tot het moment dat ik met een zuur hoofd een citroen zat te eten, terwijl het een perzik moest voorstellen! Toen besefte ik me dat ik nog wel even door zou roken…Moniek zat al lachend op haar plek, ze was zo slim geweest om die citroen niet eens te nuttigen. Ik moest toch ook wel lachen. Ben heel benieuwd naar ons volgende weerzien. Altijd leuk, met mijn beste telefoonvriendin.