Toen ik zwanger was van mijn dochter hadden wij besloten om via Berend Botje opvang te regelen. Berend Botje is een gastouderbureau. Wij wilden dit graag omdat wij van mening waren dat een grotere opvang voor ons kind te druk zou zijn en er te weinig aandacht voor de kinderen zou zijn. Gelukkig hebben wij een andere keuze gemaakt. Toen onze dochter geboren was heeft het nog zeventien maanden geduurd voor wij echt opvang nodig hadden aangezien ik niet echt werk kon vinden. Uiteindelijk is dit toch gelukt. Op het moment dat wij dus echt wisten wanneer we opvang nodig hadden moesten wij heel snel opvang regelen. Wij hebben toen gekozen voor de kinderopvang bij ons in het dorp. Nog steeds was ik van mening dat het misschien voor onze dochter te druk zou zijn. Onze dochter kan niet zo goed tegen veranderingen en kan soms best druk zijn. Volgens de leidsters van onze opvang zou dit zeker goedkomen. Onderhand zijn we een hele tijd verder en is het voor Lyanne bijna tijd om het kinderdagverblijf te verlaten en zet ze haar eerste stappen op school. Gelukkig zullen wij nog lang geen afscheid hoeven te nemen van de kinderopvang want ondertussen gaat Lyannes broertje Collin naar dezelfde opvang.
De leidsters zijn duidelijk, geduldig, geven echt om de kindjes en weten waar ze mee bezig zijn. Ze zorgen voor de kindjes alsof het hun eigen kinderen zijn. Ze voorzien je van advies en steun. Ze hebben ervoor gezorgd dat Lyanne zich uiteindelijk toch thuis voelde en is nu zelfs een lievelingsjuf! Ze hebben Lyanne erdoorheen gesleept aangezien het de eerste anderhalve maand niet van een leien dakje ging. Lyanne had flinke aanpassingsproblemen en echt moeite om haar plek te vinden. Maar met heel veel geduld en liefde hebben de leidsters er toch voor gezorgd dat ze dit vond.

Uiteindelijk zijn wij heel blij dat wij toch gekozen hebben voor een kinderdagverblijf. Lyanne heeft er heel veel geleerd, is heel erg sociaal geworden, kan samen spelen met andere kinderen, heeft vriendjes en vriendinnetjes gemaakt, gaat er graag heen en is lekker mondig geworden (helaas soms iets TE 🙂 ).
Collin mag de aankomende ruim drie jaar nog genieten van de momenten bij het kinderdagverblijf. En daarbij wij dus ook!

Ik schrijf dit stuk natuurlijk niet zomaar. Natuurlijk wordt er voor ons een boek gesloten en een andere geopend. Maar wij van mommyonline vonden het goed om het kinderdagverblijf ook weer eens in een goed daglicht te zetten. Zeker na alle negatieve verhalen die er de laatste tijd de ronde deden. Ook op ons kinderdagverblijf werken er mannen. Deze werken soms op de groep als het wat druk is. De rest van de tijd werken ze beiden op kantoor. Dit heeft ons er nooit van weerhouden om voor dit kinderdagverblijf te kiezen. Helaas gebeurt het misbruiken van kinderen overal, zelfs op school of op zwemles. Ook thuis waar je je als kind veilig zou moeten voelen komt het schandalig genoeg maar al te vaak voor. Persoonlijk vind ik het juist goed als er mannen op het kinderdagverblijf werken. Mannen gaan anders met kinderen om en de energie die een man afgeeft is voor een kind zoveel anders dan die van een vrouw. Daarom vind ik het ook wel jammer dat “onze mannen” zo weinig echt op de groep aanwezig zijn.

Ik ben wel benieuwd hoe jullie er na alle commotie over denken? Vinden jullie het normaal of vreemd als er mannen op een kinderdagverblijf werken? Of vinden jullie het net zoals ik jammer dat dit vaak niet zo is?
Gaan jullie kinderen naar een kinderdagverblijf en waarom hebben jullie hier wel of niet voor gekozen? Hebben de verhalen hier invloed op gehad?