Tegenwoordig lijkt het wel of je perfect moet zijn in deze imperfecte wereld.
Perfect lijf, perfect haar, perfect gezicht, perfecte huid, perfecte neus, perfecte tenen, perfecte familie, perfecte vrienden, perfecte partner, perfecte kinderen, perfect werk, perfect humeur, perfect, perfect, perfect…..niet dus! Gelukkig niet zeg. We zijn toch geen robotten, maar mensen van vlees en bloed en dus een natuurproduct.

Ook in reclames wordt er volop met perfectie gestrooid. Ook in die reclame van een bepaald merk telefoonaanbieder.
‘Perfect life, perfect deals’. ‘Elke dag streven naar perfectie’, zegt Winston dan ook welgemeend, volgens mij.

Het lijkt wel of je in deze tijd een bepaalde houdbaarheidsdatum hebt en daarna tel je niet meer mee. Ook wat betreft uiterlijk. Alsof elk rimpeltje – die je dubbel en dwars en ook nog eens gratis verdiend hebt door je leven te leiden zoals het liep – een absolute gruwelijkheid is. Nu zijn die ‘kreukels’ in je gezicht ook wel wat schrikken en wennen. Maar om nu direct op te vullen of een complete facelift te overwegen? Zoals sommige bekende vrouwen op televisie die steeds jonger worden in plaats van ouder en wijzer of niet meer terug te herkennen (op wie lijkt ze nu toch..).

Waar een paar jaar geleden botox, fillers, extensions, gezichtcorrecties alleen nog voorbehouden waren aan filmsterren, heeft het inmiddels ook het alledaagse publiek bereikt.
Laatst zag ik een televisieprogramma waarin een plastisch chirurg spreekuur had. Een vrouwelijke kijkster stelde haar vraag over haar ‘Bert-van-Sesamstraat-look’.
Haar wenkbrauwen waren in plaats van gelift, naar beneden gezakt! Maar de vrouw hoefde zich echt geen zorgen te maken, want het kwam vanzelf goed als het spulletje uitgewerkt was, aldus de ‘troostende’ arts.
Ook lieten ze wat foto’s zien van een Hollywoodster. De plastisch chirurg nam de woorden uit mijn mond, toen hij zei dat het leek of ze een masker op had. Ze had kennelijk iets te veel ingrepen ondergaan.

Pas sprak ik een kennis die vertelde dat ze iemand kende die haar ogen had laten liften. Ze ging voor de uitgeruste blik. Het resultaat was pietsje anders dan ze had verwacht: het was zo strak gelift dat haar lenzen er spontaan uitvielen.
Lenzen waren geen optie meer, ze ging nu maar voor de leuke bril. Jeetje, wie mooi wil zijn, moet lelijk lijden zeg.

En wat te denken van de oude en wijze acteurs en actrices. Moeten er dadelijk rimpels geschminkt worden om een geloofwaardige oudere vrouw of man te spelen?
Als kind kon ik me afvragen of de desbetreffende acteurs en actrices wel echt verdrietig waren, of hoe ze dat toch deden als ze plotseling kriebel aan hun neus hadden, moesten niezen of hoesten. Met mijn kindergeest wist ik natuurlijk niet dat de acteurs en actrices zich in hun personages hadden verdiept en dat het een boel takes in beslag kon nemen om de situatie er perfect uit te laten zien ( vaak over de imperfectie van het leven). In het leven heb je 1 take met veel, heel veel imperfectie..

Als ik op bezoek kom als clown Jip, ontmoet ik regelmatig mensen van 80, 90 jaar. Zo’n gerimpeld velletje vind ik heel charmant. Het beeld klopt bij de respectabele leeftijd en geeft ten minste geen eenheidsworst maar een geheel eigen persoonlijkheid. Deze generatie is in ieder geval niet voor spek en bonen oud geworden.

En ik? Als ijdeltuit met al mijn anti age-crèmetjes, pik ik het eerste gedeelte van het advies van de plastisch chirurg maar op; ik maak me maar geen zorgen …….
Zolang de spiegel niet in 1001 stukjes barst. Spiegeltje, spiegeltje aan de wand….

P.S. Proost; op een mooi, lang, gezond, gelukkig en een rimpelig leven met vele mooie herinneringen die je van binnen laten stralen!