Tja en toen was het zover; het moederschap. Het zwaarste beroep in het leven. Het vergt meer inspanning dan een eigen zaak, het vereist meer kennis dan bij 863 afleveringen van ‘Wie is de slimste?’. Het neemt meer verantwoordelijkheid dan je eigenlijk hebt en het absorbeert zo ongeveer de rest van je leven (of wat er nog van over is).

Maar het is mooi, zò mooi.

Laten wij eerlijk zijn, niemand kan van tevoren inschatten hoe het ouderschap zal zijn. Je hebt misschien een partner, bent gelukkig zoals het is, maar je ziet ze steeds vaker voorbij rollen; die stoere stylish verantwoorde kinderwagens. Naarmate je dichterbij zo’n multifunctioneel babymobiel komt, word je omringd door de zoet zachte walm van Zwitsal. Je kijkt erin en een fris babbelend snoetje kijkt je smilend aan. Verkocht.

Iedereen weet nog wel de baby waarvoor hij echt overstag ging. Dat ene kalende koppie, tandloos, de puurheid zelve en zo òntzettend schattig. Eenmaal in deze greep is er geen ontkomen meer aan. Dit is de schaakmat voor de meeste vrouwen (thanx Marjan ).

Als ik alle on- en offline beschikbare literatuur moet geloven is dat opvoeden nog niet zo makkelijk. Woorden als ‘pedagogisch verantwoord’, ‘behaviorisme’, ‘attachment parenting’, het duizelt me af en toe. Wanneer doe je als ouder goed of is er juist geen goed of fout? Hoeveel invloed heb ik als hij straks keuzes gaat maken? Kiest hij voor voetbal of ballet, de kunstacademie of hotelvakschool, gothisme of gabber? Hoewel al deze keuzes me misschien niet aan staan, weet ik dat hij zelf gaat kiezen wat bij hem past. Moet ik hem de vrijheid geven, met zachte hand de weg wijzen, zinvol of liefdevol opvoeden?

“Geef mij die ene handleiding “ dacht ik eerst. Ik check regelmatig op google of ‘handleiding baby’ al bruikbare resultaten oplevert, maar inmiddels na een maand of 7 begint het mij wel langzaam te dagen. Er is geen handleiding! Mijn god, dan moeten we het allemaal zelf verzinnen .

Gelukkig heb ik zussen, moeders en vriendinnen die het allemaal al hebben meegemaakt. Zij zijn dus ook mijn vraagbaak. Maar in die gesprekken kom je er ook achter; we modderen allemaal maar wat aan! Je doet je best met alle informatie die je hebt en krijgt als basis. Maar het werkelijke antwoord is maar op 1 plek te vinden; in ons eigen hart  . Voeg daar nog een snufje logisch verstand aan toe en je hebt het recept voor een redelijk ongeschonden, gelukkig en ontwikkeld kind. Alhoewel ik van koken hou, brand er bij mij ook weleens wat aan .

Toch ben ik trots op mijn ‘aanmodderen’, door bewust bezig te zijn met mijn kind blijf ik met beide benen op de grond staan. Al vermeng ik die grond soms met wat water.