Daar zit ik dan om acht uur ’s ochtends, met een kop thee en mijn kersverse baby binnen handbereik, leunend tegen de kussens in bed. Alles onder controle. Tevreden kijk ik naar het resultaat van mijn lange nacht arbeid: een prachtige dochter.
Terwijl ik van mijn thee drink, denk ik terug aan de afgelopen maanden. Onder leiding van gierende hormonen heb ik ons hele gezin en nest tot in de puntjes voorbereid op de komst van nog een kindje.

Onder me hoor ik speelgeluiden van de andere kinderen. De zachte stem van Dorien de kraamverzorgster klinkt af en toe. Zo te horen ruimt ze de ontbijtboel af… goedzo. Wanneer ik mijn lege kop thee op het nachtkastje zet, zie ik op de wekker dat het al acht uur is. De kinderen hebben hun tanden toch nog niet gepoetst? Ik klim moeizaam mijn bed uit en strompel naar de overloop. Hangend over de balustrade roep ik ‘Jongens, gaan jullie je tanden poetsen, jullie moeten zo naar schohool!’ Ik blijf staan en luister ingespannen. De deur van de huiskamer piept open en kinderen stommelen de trap op. Achter hen aan komt Dorien.
‘Ik wilde ze net naar boven sturen ’, zegt ze, ‘doe nog even lekker een tukkie meid, over een uur hoef je pas te voeden. Gebruik deze week om op krachten te komen.’
Ik ga mijn bed weer in en werp een blik op mijn slapende jongste die in het wiegje naast me ligt. Zachtjes gaat haar borstkastje op en neer. Met voorzichtige vingers schuif ik het mutsje dat iets over haar oogjes is gezakt, wat omhoog. Dan glijd ik onder het dekbed.

Ik voel de slaap omhoog komen maar net als ik wegzak bedenk ik me dat het vandaag donderdag en dus schoolzwemdag is! ‘Dorien?’ roep ik zachtjes. De deur van de slaapkamer gaat open en Dorien doet twee stappen de kamer in.‘Wat is er?’ vraagt ze. Ik kijk naar de zwemtas die ze in haar hand houdt. Ze volgt mijn blik, glimlacht en zegt: ‘Alles onder controle.’

Irene Wing Easton.
Meer lezen? Bezoek de site van Irene