Mijn dochter is onlangs dertien jaar geworden, dat is een hele leeftijd voor een meisje. Ze is al ongeveer twee jaar in de Pubertijd , waarin in het laatste jaar toch echt duidelijk wordt dat ze nu groot is. Het klinkt vreemd maar ik merk het vooral aan onze meestal goedgevulde snoepkast, koek natuurlijk ook en chips. Wij hebben er eerlijk gezegd eerder te veel van in huis dan te weinig. Ze vroeg altijd wel of ze wat lekkers mocht, niet eens vaak en dat gaf nooit een probleem, dan pakte ze een dropje of een koekje en je hoorde haar niet meer. Juist omdat er geen verbod op stond, op wat lekkers eten. Maar deze jongedame heeft ernstig last van een enorme groeispurt een en heeft vreselijk trek! Nu gaat het er anders aan toe!

Zo wilde ik laatst van de pas aangeschafte gevulde koeken, er eentje nemen, lekker voor bij de koffie, en wat zag ik, van de acht gevulde koeken waren er nog maar vier!! Abnormaal vond ik dit! Juist omdat ik geen slot op mijn kast heb, en er altijd wel wat lekkers is, over eet ze zich nooit. Ik vroeg haar naar de vier verdwenen koeken, en keek in een toch wel rood gezicht. Ze schaamde zich toch wel, dat ze er ineens vier had genomen. Ik werd er niet vrolijk van en zei haar dat die andere vier koeken voor mij bedoeld waren en ze er dus geen een meer mocht nemen . Normaal gesproken gebeurde dit dus nooit..Je kon er vergif op in nemen dat ze nooit een extra snoepje stiekem nam.

Ooit toen ze twee jaar was, liet ik haar alleen met een enorme schaal met dropjes. Ik zei van tevoren dat ze er geen een mocht nemen, en dat als mama terug kwam ze er twee mocht pakken ik had ze van te voren geteld, anders wist ik niet zeker of ze er een had genomen terwijl ik een paar minuten uit de kamer was. Ik had ze geteld, het waren er vierenzestig. Bij terug komst vroeg ik of ze drop had genomen en ze zei “nee’” na het tellen kwam ik erachter dat mijn peuter zo eerlijk was als goud, en beloonde haar met de beloofde twee dropjes.

Zo is het dus altijd gegaan (okay misschien een uitzondering daargelaten waar ik niks van weet) Maar met gevulde koeken val je zwaar door de mand. Die zijn te groot en ja acht in een pak of vier…Ze had laatst nog een staaltje van hormonentrek, ik wilde een paar plakjes ham op brood doen. Maar de ham was op er lag alleen de lege verpakking in de koelkast. Ik werd boos want ja een heel pakje ham..? Waarom dan die lege verpakking in de koelkast? Nou gewoon, ze had trek en erg veel zin in ham, maar dan niet op brood maar los uit het vuistje. Om te laten zien dat de ham op was (dat was me duidelijk) had ze de lege verpakking achtergelaten (dus toch niet helemaal stiekem) zo vond zij. Ik was niet geamuseerd maar kon haar eerlijkheid wel waarderen. Wel heb ik haar verteld dat ham voor op brood is en als ze losse pakjes ham wil eten, dat ze die zelf maar moet kopen. In eens werd de ham met rust gelaten. Ja gewoon op brood gebruikt ze de ham nu, en ik ben hier en daar mijn koeken kwijt. Ze groeit kool met al die rondingen die erbij komen. Ik waarschuw haar wel voor haar vreetbuien, ik had ze zelf ook op die leeftijd, maar ach wat doe je als kind van dertien tegen hormonale vreetkicks?? Aanvalluh!!( maar dan wel beperkt door moeders..)