Baargoud: Liever laat dan nooit

Wellicht heb je er al eerder van gehoord, maar het kan evengoed zo zijn dat je er nog nooit van gehoord hebt. Dat kan, en wil uiteraard niet zeggen dat je onder een steen hebt gezeten. Ik hoor je al denken ‘waar heeft zij het nou weer over?’ Nou… dat zal ik je zeggen. Zegt het woord ‘baargoud’ jou iets? Of misschien op z’n Engels: push present? Nee? Geen van beide? Dan moet ik eerst maar eens uitleggen wat push present oftewel baargoud inhoudt. Hier komt het…

Baargoud is een traditie die al eeuwenlang bestaat. Een traditie die in veel landen wordt nageleefd. Ook hier in Nederland wordt deze traditie steeds bekender. Baargoud is een cadeau dat gegeven wordt door de kersverse vader aan zijn vrouw die pas bevallen is. Een cadeau om de komst van een nieuw leven te vieren. Een cadeau dat zegt: bedankt voor het voortzetten van mijn bloedlijn. Een liefde- en waardevol gebaar dus! Overigens kan baargoud bijvoorbeeld ook door schoonouders of eigen ouders worden gegeven.

Een bevalling is geen simpele opgave. Dat weten wij mama’s immers maar al te goed. Het is dan ook niet gek dat de meest bekende vorm van baargoud sieraden zijn. In de meeste gevallen iets van waarde dat lang meegaat. Dit hoeft uiteraard geen sieraad te zijn, maar bloemen bijvoorbeeld, volstaan niet. In principe gaat het niet zozeer om de waarde van het cadeau zelf maar waar het voor staat.

Baargoud wordt vooral gegeven bij een eerste kind, wanneer de vrouw voor het eerst moeder wordt. Het geven van baargoud gebeurt vaak kort nadat de vrouw bevallen is. Dit kan na enkele dagen en soms zelfs weken zijn maar zeker geen decennia. Wie zo lang wacht met het geven van een cadeau heeft duidelijk het doel van baargoud niet begrepen. Zo ook mijn ex-partner die er maar liefst 23 jaar lang over gedaan heeft. Dit terwijl ik er nooit een geheim van heb gemaakt dat ik een push present van hem verwacht. Ja, ik ben, zonder enige twijfel, van mening dat ik dit absoluut verdien. Zeker na zes zwangerschappen en zes bevallingen. Dan is een push present meer dan gepast.

Na 23 jaar, 6 kinderen en een relatiebreuk werd ik afgelopen Moederdag dus door de vader van mijn kinderen verrast. Een zilveren bedelarmband met 6 hartjes en 6 stenen. Op ieder hartje is aan de ene kant de naam van een kind en aan de andere zijde zijn/haar geboortedatum gegraveerd. En daarnaast zijn/haar geboortesteen. Een cadeau om zijn dankbaarheid en waardering te uiten. Mag ik het eigenlijk nog wel baargoud noemen of zijn we dat stadium al lang gepasseerd?

Dat maakt eigenlijk ook niets meer uit. Maar maakt het lange wachten het cadeau minder speciaal? Ja! Als ik heel eerlijk ben moet ik toegeven van wel. Begrijp mij niet verkeerd, ik vind het een hartstikke leuke armband. Een sieraad met de namen van alle zes kinderen. Heel persoonlijk. Maar ik ben er ook van overtuigd dat wanneer ik de armband jaren geleden had gekregen het voor mij meer emotionele waarde zou hebben. Eerlijk is eerlijk: ik waardeer het gebaar en de moeite van mijn ex, maar ik moet ook eerlijk bekennen dat ik niet zilver maar goud verwacht had. Of beter gezegd: verdiend heb. Hoe dan ook, het blijft een attent gebaar die ik enorm waardeer. En laten we maar zeggen: liever heel laat dan nooit. Niet dan?

Liefs,
Nicky

Volg jij mij al op Instagram?