Borstvoeding en allergie: volgens veel mensen gaat dat niet samen, maar wij weten beter.

Roy kreeg als baby vanaf een week of zes uitslag. Niet de gewone babyacne (ja ook), maar hij zat echt onder de uitslag. Van top tot teen.
De huisarts opperde dat mijn melk niet goed was voor Roy en dat we maar over moesten stappen op sojamelk. Het CB gaf aan dat een allergie niet aannemelijk was, want dat was maar voor 2% van de kinderen weggelegd. Mijn partner en ik hadden geen allergieën, dus de kans was nihil dat dit het probleem was. We moesten het maar aanzien (Dat alle broers en zussen van Karlo – mijn man ̶ allergieën hadden en hebben werd afgedaan).
Roy huilde veel, wel zo’n tien uur op een dag, op sommige dagen meer, op andere dagen minder.
Na een e-mailtje naar een bevriende homeophaat ging ik op een hypoallergeen dieet. Hij gaf aan dat een allergie goed kon, in Karlo´s familie kwam/komt het immers voor.
Een hypoallergeen dieet houdt in dat je geen melk, ei en soja neemt. Ook de sporen ervan in brood, koek, sauzen etc. laat je weg.
Ik had mijn dieet iets uitgebreider in het begin, ik nam ook geen vis, geen noten en pinda´s en geen cacao.

Binnen twee dagen hadden we een ander kind, hij huilde aanzienlijk minder. Ook de uitslag verdween langzaam.
Na een maand of twee op dieet te zijn geweest heb ik eerst de melk terug geintroduceerd. Ik heb zelf een 50cc yoghurt naar binnen gewerkt, dan krijgt de kleine de eiwitten via de borstvoeding voorverknipt binnen. Dat geeft vaak minder heftige reacties, gaat het goed, dan neem je de volgende dag 100cc en een dag later 150cc. Gaat het dan nog goed, dan doe je hetzelfde na een week nog eens. Geeft hij dan nog steeds geen reactie, dan kun je ervan uitgaan dat de melk niet het probleem is. (Ik heb voor yoghurt gekozen omdat dat voorverwerkt en zuur is, dat schijnt minder fel op de darmen te zijn.)
Datzelfde doe je dan dus ook met de andere allergenen die je hebt weggelaten. Voor soja kun je ook het beste het hele product nemen, sojamelk bijvoorbeeld. Bij voorkeur zonder toegevoegde smaakstoffen.
Met ei heb ik de eerste dag een hapje genomen, de tweede dag een half ei en de derde dag een heel ei.
Zo kwamen wij erachter dat Roy reageerde op melk, soja, ei en cacao.
Met andere woorden: zijn huilen en de uitslag lag niet aan de borstvoeding an sich, maar aan de voeding die mama binnenkreeg.
Ik heb het er zó voor over gehad om dat dieet vol te houden en Roy te laten drinken tot hij zelf aangaf niet meer te willen. Dat was op precies achttien maanden. Ik was toen drie maanden zwanger van Yannick, Roy vond de melk niet meer lekker. Heeft die avond twee slokken genomen en er nooit meer naar gevraagd.

Tijdens de zwangerschap van Yannick ben ik een maand voor de uitgerekende datum op dieet gegaan. Tegenwoordig wordt dat afgeraden om je kindje de kans te geven met de allergenen in aanraking te komen. Zo bouwt het niet een allergie op tegen die allergenen omdat zijn lichaam het niet herkent. Dat is het gevaar wat erachter schijnt te schuilen. Doordat je bepaalde voedingsstoffen uit je dieet weglaat is er de kans dat, wanneer je die voedingsstoffen wél weer gaat eten, je kindje reageert op deze stoffen omdat zijn lichaampje het niet herkent.
Toen Yannick twee maanden was heb ik het dieet uitgebreid, hij reageerde nog met veel kramp en huilen, erg onrustig slapen. Had zijn eerste oorontsteking al achter de rug. Nadat ik ook de noten en pinda´s, varkensvlees, tomaat, appel en kiwi weggelaten had werd hij rustiger.
Na een aantal maanden ook nog de tarwe geschrapt, zijn ontlasting leek beter te worden, maar na een aantal dagen weer terug naar stinkende, waterige ontlasting. Dus de tarwe maar weer gauw terug in mijn dieet gestopt. Later bleek hij toch heel gevoelig voor tarwe.
Na zestien maanden zijn we gestopt met de borstvoeding. De zwangerschap van Kylian gooide roet in het eten/melk. Yannick is nog altijd allergisch voor ei, soja, melk en cacao, de andere producten gaan goed, zolang hij er niet teveel tegelijk van binnen krijgt. Hij kan bijvoorbeeld een paar boterhammen per dag aan, meer tarwe geeft geheid diarree.

Ook tegen het einde van de zwangerschap van Kylian ben ik preventief op dieet gegaan. Kylian was net zo’n onrustige baby als Roy en Yannick. Toch werd de onrustigheid stukken maal erger als ik aan het provoceren was. De ontlasting speelde direct rare spelletjes, nou hebben ze toch nooit zalvige ontlasting gehad, maar tijdens het provoceren werd het water met een kleurtje. En het stonk, het stonk verschrikkelijk.
Kylian bleek allergisch voor melk, soja, ei, cacao, varkensvlees en tomaat.

Dat uitzoeken blijft toch altijd een gepuzzel. Wat provoceer ik het eerst? Ga ik voor het lekkere, ga ik voor hetgeen ik het meest nodig heb of pak ik dát ingredient dat bijna overal wel inzit?
Ik heb zelf altijd eerst melk gekozen om te provoceren. Meestal pakte ik dan eerst yoghurt, leek dat goed te gaan, dan zou ik overgaan op melk. Maar dat is eigenlijk nooit goed gegaan tijdens de lactatieperiode. Alleen tijdens de zwangerschap van Nyls heb ik af en toe yoghurt gehad of een plak kaas op brood. De productie was zo laag dat Kylian amper melk binnenkreeg en dat kleine beetje melkproduct geen reacties gaf.
Daarna de soja, wat eigenlijk altijd fout bleef gaan hier. Nóg is Roy daar allergisch voor, terwijl hij alle andere allergenen wel weer verdraagt.
Ei is een geval apart, dat lijkt steeds goed te gaan, tot de derde dag. Dan ineens krijgen ze reactie. Nu zijn we er achter dat het gewoon 48 uur duurt voor ze er op reageren. Deze gaat waarschijnlijk gewoon langzaam door ons systeem heen.
Als Kylian nu zelf ei eet, duurt het ook een goede 24 uur voor hij er op reageert.

Alez, nu met Nyls. Gedurende de zwangerschap van Nyls heb ik gewoon melkproducten gegeten zij het in kleine porties en niet dagelijks, de andere allergenen niet omdat Kylian nog altijd dronk/drinkt.
Nyls blijkt toch ook allergisch te zijn. Na een melkprovocatie heeft hij twee dagen gehuild en gejammerd. Terwijl hij een hele rustige baby is. Echt rustig, we weten gewoon niet wat ons overkomt met hem.
Ook de soja en ei gaat niet goed, dat slaat direct op zijn darmen en geeft onrust tijdens het slapen. Van de cacao krijgt hij uitslag en stinkende ontlasting (Jammer voor mama).
We provoceren nog even voort. Het nadeel van tandemmen is in dit geval wel dat we meteen twee tegelijk provoceren en in het ergste geval dus twee onrustige kindjes hebben, mét darmklachten en stinkende ontlasting. Gelukkig is Kylian al zindelijk.
Bij Nyls zijn we nog zoekende, hij lijkt toch nog steeds ergens op te reageren, al is hij rustig en een makkelijke baby. Zijn luiers blijven raar waterig, met de ene keer een bruin kleurtje, de andere keer groen en weer een andere keer heel donkerbruin met vezels (tenminste, het ziet eruit als vezels). We zijn dus nog steeds aan het puzzelen en zoeken. Vooralsnog lijkt hij te reageren op de dingen die ik al weg liet: melk, ei, soja, cacao, appel, kiwi, tarwe, varkensvlees, vis en pinda’s en noten

Moraal van het verhaal, als je kleine een allergie heeft hóef je de borstvoeding niet te staken.
Een aangepast dieet van moeder is even puzzelen, maar zo kan je kleine toch genieten van alle goeds uit de borstvoeding. Juíst de antistoffen zijn zo goed, voor ieder kindje natuurlijk.
Tevens is het via de borstvoeding zo gemakkelijk en veel milder uit te zoeken waar je kindje nou precies op reageert, áls het überhaubt nog reageert.
Krijgt een kindje de allergenen rechtstreeks binnen dan is dat een veel grotere aanslag op dat lijfje, via de moedermelk komen de allergenen voorverknipt binnen. Dat geeft een mildere reactie en is voor die kleintjes natuurlijk veel prettiger.