Baby langer aan de borst kopte de Telegraaf enige tijd geleden. Minister Klink heeft besloten dat baby’s langer borstvoeding moeten krijgen. Het percentage jonge moeders dat tenminste zes maanden haar baby aanlegt, dient te worden opgeschroefd van 25 naar 60 procent. Het voorstel wordt besproken in de Ministerraad. Waar bemoeit die vent zich mee? Heeft hij zich ooit wel eens verdiept in de materie borstvoeding. Eergisteren een stukje over langer aan de borst en gisteren een artikel over eerder aan de koemelk, weet jij het nog?
Bij sommige vrouwen verloopt het voeden “vlekkeloos” en leggen met gemak hun kleine zes maanden of langer aan. Maar er zijn ook hordes vrouwen waarbij het niet zo makkelijk gaat. Niet genoeg voeding, tepelkloven tot bloedens toe, te kleine tepels of een huis vol kleine kinderen zodat ieder rustmoment ontbreekt.
Zelf heb ik mijn kinderen ruim zes maanden gevoed. Aan de ene kant super handig, altijd alles bij je. Soms lastig, als ik weer eens last had van enorme melkoverschotten.
Daar komt bij dat minister Klink nooit last heeft gehad van lekkende borsten, waar je meestal last van hebt als je een leuk topje aan hebt en bij de super loopt, of in het ergste geval tijdens een vergadering met meestal alleen maar kerels aan de vergadertafel, zodat je het liefst heel diep door de grond zakt. Of dat je zulke enorme borsten hebt dat je de hele crèche van voeding kunt voorzien.
Eigenlijk zou iedere man verplicht twee weken de baby moeten aanleggen. Kunnen ze ook eens ervaren hoe dit voor sommige vrouwen voelt.
Dan zijn er altijd vrouwen die er maar op aan blijven dringen dat je vooral moet doorzetten. Niet opgeven, dan lukt het vanzelf wel. Wanneer dringt het nou eindelijk eens tot ze door dat het bij sommige vrouwen echt niet lukt. Je zou er nog een complex door krijgen.
Mogen we helemaal niks meer zelf beslissen? Krijgt iedere kraamvrouw in de toekomst een half jaar thuis controle om te kijken of ze zich wel netjes aan het voedingsschema van Klink houdt?
Als je dan eindelijk van de borstvoeding af bent dan houdt het consternatiebureau in de gaten of je je wel aan hun voedingsschema houdt. De eerste maanden geen groente, geen fruit, geen brood. Melk moeten ze en dan opvolgmelk en daarna opvolgopvolgmelk en als je geluk hebt mogen ze op een dag zomaar een bordje pap.
Ook verzinnen ze ieder jaar wat nieuws. Dan mag dit weer niet, dan dat weer niet. Stapelgek word je er van. Als ik vergelijk wat mijn oudste mocht en wat mijn jongste mag dan snap ik er echt niets meer van. Het gekke is alleen dat ze wel allemaal gewoon groot worden.
Doe mij dus een lol en laat ons lekker met rust. Laat iedere vrouw zelf uitmaken waar ze zich het prettigst bij voelt en wat ze haar kind te eten geeft. Daar hebben we geen kerel voor nodig. Dat kunnen wij heel goed zelf beslissen.