Met mijn dochter aan de keukentafel, in het midden staat een grote bak viltstiften en wij zitten allebei geconcentreerd over een kleurplaat gebogen. Kleuren, zo mooi mogelijk en natuurlijk vooral proberen om binnen de lijntjes te blijven.

Eenmaal volwassen kleuren mensen niet zo vaak meer maar toch gaan er zo af en toe mensen prat op het feit dat ze “buiten de lijntjes” durven kleuren. Als kind leren we vooral binnen de lijntjes te kleuren maar eenmaal volwassen is het blijkbaar de bedoeling dat we buiten de lijntjes kleuren. Maar waarom dan?

Waarom zouden we zitten wachten op mensen die buiten de lijntjes durven kleuren. Als je niet binnen de lijntjes wilt blijven, waarom begin je dan überhaupt aan een kleurplaat. Je kunt ook gewoon een blanco vel papier pakken en daar zelf een prachtige tekening op maken. Ik snap niet wat het voor nut heeft en waar de meerwaarde zit van het “buiten de lijntjes kleuren”.

In mijn ogen ben je dan of dom, want wie gaat er nou om een kleurplaat vragen als je van te voren weet dat die tekening die erop staat, je alleen maar in de weg zit? Of je bent een notoire dwarsligger die er lol in schept om de boel over de zeik te jagen door iemand zijn tekening te verpesten. Persoonlijk heb ik aan die laatste groep mensen een beetje een hekel. Hun instelling bevalt me niet. In mijn ogen zou iedereen zijn best moeten doen om het goed te doen. Als je niet van kleuren houdt of er niet goed in bent dan is dat helemaal niet erg, dan ga je gewoon iets anders doen. Maar niets is irritanter dan zo’n prachtige kleurplaat met zo’n schitterende tekening met voor bedachte rade te verpesten omdat je simpelweg even aandacht wil maar niet de moeite wilt doen om die op een positieve manier te verdienen.

Want dat is toch waar het uiteindelijk om gaat. Iedereen wil een beetje aandacht en het liefst de positieve variant. De uitzondering op de regel vormen die mensen die het niet lukt om positieve aandacht te krijgen omdat hun prestatie een beetje achterblijft bij de rest ze geen zin hebben om extra hun best te doen. Ze willen wel die aandacht maar er niet voor hoeven werken en dan kun je altijd nog overgaan op plan B. Dwarsliggen, de boel frustreren, pesten en allerhande gedrag vertonen waar mensen zich aan storen. Kortom, “buiten de lijntjes kleuren”.