Ga zelf eens na: wanneer er thuis een apparaat het begeeft is negen van de tien keer het eerst wat door je hoofd gaat: ‘dit komt echt niet goed uit’. Of: ‘wat een verdomd slecht moment om stuk te gaan’. Mogelijk gevolgd door een flinke uiting van vloeken. Maar zeg zelf eens eerlijk, is er zoiets als ‘een goed moment’ als het gaat om apparaten die stuk gaan? Tenzij je portemonnee overstroomt van het geld is mijn antwoord hierop nee. Het kapot gaan van een apparaat komt zelden goed uit. Het geld dat je aan reparatie, of nog erger, een vervanger moet uitgeven kun je altijd wel beter besteden, al is het voor een weekendje weg met het gezin.

Alhoewel we, in onze geval, het al zagen aankomen waren we in paniek toen onze hardwerkende wasmachine weigerde te draaien. Enkele dagen daarvoor maakte het onmisbare apparaat bij het centrifugeren al onuitstaanbaar veel lawaai en nu weigert het ding gewoonweg te werken. En wat baal ik hiervan.

In ons huishouden met zeven personen gaat er feitelijk geen dag voorbij dat er geen wasje gedraaid zou moeten worden, wil ik voorkomen dat de was zich gaat ophopen. In werkelijkheid gebeurt dit natuurlijk bij lange na niet dagelijks, maar het zou wel moeten. En laat het nou zo zijn dat ik voornamelijk de weekenden gebruik om alle wasjes weg te werken en dat de wasmachine juist op de vrijdagavond besloot het maar op te geven. En zo gebeurde het dat de badkamer door vuile kledingstukken overgenomen werd. Verbeeld ik het me overigens, of gaan apparaten in de meeste gevallen in de avonduren of weekenden kapot wanneer hulp niet makkelijk ingeschakeld kan worden? Ik zat gefrustreerd met beide handen in het haar. En mijn hoofd draaide overuren, op zoek naar een efficiënte oplossing om niet dagenlang met de nog steeds groeiende was opgezadeld te zitten. Familieleden wonen niet bepaald om de hoek om met een grote zak wasgoed langs te gaan. En even bij de buren aankloppen is natuurlijk geen optie. Naar de wasserette met al ons wasgoed zag ik ook niet zitten. Maar er moest iets gebeuren.

Na er een nachtje over geslapen te hebben kwam ik tot een (drastische) oplossing. Waarom niet mijn handen uit de mauwen steken en zelf aan de slaag gaan? Tenslotte is het in diverse landen een manier van leven en kennen ze gewoonweg niet anders. Waarom zou ik in een situatie als deze niet hetzelfde doen? Ik bedacht, ik ging aan de slag en ik waste tot drie ladingen aan toe ons wasgoed met de hand. Het was niet gemakkelijk of zonder pijn aan mijn polsen maar het is me mooi wel gelukt. Dat wil zeggen, de lichte en kleine wasgoedjes zoals shirts, ondergoed, sokken en dergelijke. Wat betreft baddoeken en beddengoed is uiteindelijk een bezoekje aan de wasserette gepland.

Tussen het wassen door zocht ik naar de wasmachine-aankoopbon, gezien deze vijf jaar garantie heeft en de hoop aanwezig is dat deze nog geldig is. Na dagen gezocht te hebben is het pijnlijk van alles dat de wasmachine garantie van vijf jaar slechts iets minder dan een weekje voordat de wasmachine kapot ging.