Wat een weer. De wind fluit om het huis, de regen klettert tegen de ramen, geen hond die voor zijn plezier naar buiten gaat nu. Maar als je niet naar buiten hoeft en vanaf binnen mag luisteren naar al dat natuurgeweld, dan is er geen beter weer dan dit.

Lange avonden om gezellig binnen te zitten. De houtkachel die het huis op zijn karakteristieke manier verwarmt en de bijbehorende geur van smeulend hout. Een glaasje wijn, een bakje pinda’s, de kaarsjes met hun vrolijk dansende vlammen…

De donkere dagen voor Kerst komen er weer aan. Ondanks het bijhorende onstuimige, natte weer geniet en vind ik deze tijd van het jaar heerlijk. Lekker samen schuilen op de bank, bij de kachel, heerlijk knus. Lekker vroeg naar bed en na wat buitenschoolse activiteiten, heerlijk tegen elkaar in slaap vallen terwijl buiten de regen ritmisch op de ramen tikt. Overdag op mijn werk heb ik ook weinig last van de gure nattigheid. Het meeste werk zit binnen en wat ik buiten moet doen kan ik meestal wel zo plannen dat ik kan wachten op die paar droge minuten die er altijd wel te vinden zijn. Zo niet? Ach, ik ben niet van suiker dus een keer flink nat regenen is ook geen ramp.

Natuurlijk ben ik blij dat het niet het hele jaar door herfst is maar voor de periode dat het wel herfst is kan ik er intens van genieten. Het mooiste van ons klimaat vind ik toch wel de verschillen van de seizoenen. Voor ieder wat wils en al mopperen we standaard over “het weer” dat heeft vaak meer met onze instelling te maken dan met het weer op zich. Wij Hollanders vinden het gewoon lekker om wat te zeuren te hebben en ook wat dat betreft zitten we met ons klimaat precies goed. Genoeg te klagen voor degene die daar gelukkig van wordt maar ook genoeg te genieten voor de wat optimistischere, zonnige persoonlijkheid!

Het weer kunnen we niet kiezen, hoe we het wensen te beleven is een ander verhaal en strikt persoonlijk.

Ik ben Karina Andeweg en moeder van twee kinderen; Ruud (3 maart 2003) en Maaike (28 februari 2007). Het is mijn streven om het leven niet al te serieus te nemen en er niet te zwaar aan te tillen. In mijn columns hoop ik regelmatig een lach en soms een traan van herkenning op jullie gezicht te kunnen brengen en gun ik jullie een kijkje in mijn leven.

Bron Foto