Moet een vrouw toestemming aan haar partner vragen wat betreft het kortknippen van haar lange haren?

Ik heb het in het verleden een paar keer gedaan. Gewoon omdat ik een keer iets anders wilde. Het resultaat vond ik in eerste instantie meestal leuk maar dat duurde nooit lang. Het staat me niet echt, ik krijg er een oude kop door en het is veel te veel gedoe voor mij om zo’n korte coupe in model te krijgen. Mijn haar laat zich niet makkelijk in model brengen dus vastbinden in een sneu staartje is dan de beste optie.

Toestemming vragen aan mijn partner heb ik echter nooit gedaan. Ik heb wel altijd keurig van tevoren gemeld dat ik de schaar erin ging laten zetten. Mijn toenmalige partner liep niet over van enthousiasme maar hij heeft er nooit moeilijk over gedaan of het me verboden. En terecht, het is per slot van rekening mijn haar en natuurlijk mag hij zijn voorkeur uitspreken en kan ik aan de hand van zijn voorkeur er nog eens goed over nadenken maar uiteindelijk bepaal ikzelf hoe ik mijn haar draag.

Maar ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat, als mijn aanstaande het verschrikkelijk zou vinden als ik mijn haar zou kortwieken, ik het om die reden niet zou doen. Met andere woorden, ik zou dus bereid zijn om, tegen mijn eigen zin in, mijn haren lang te laten om hem tegemoet te komen. Hoe belachelijk klinkt dat en wat zegt het over mij?

Eerlijk gezegd schrik ik toch wel een beetje van mijn eigen conclusie. Ik zou werkelijk zover gaan, ik zou mijn haren lang laten voor hem. Ik zou mijn eigen voorkeur ondergeschikt maken aan de zijne. Heb ik dan werkelijk niks geleerd van mijn vorige relatie? De grote fout die ik gedurende mijn leven meerdere malen heb gemaakt is juist dat ik de ander en zijn wensen voorrang gaf. Ik cijferde mezelf teveel en te vaak weg om de ander te plezieren, tevreden te houden en het naar de zin te maken. Blijkbaar zou ik dat zo weer doen. Zo vaak met de kop tegen de muur gelopen en er blijkbaar toch nog steeds niks van geleerd.

Maar goed, om een lang verhaal kort te maken: ‘Nee, ik vind niet dat een vrouw toestemming hoeft te vragen aan haar partner wat betreft het kortknippen van haar lange haren. Wel vind ik dat ze het er met hem over moet hebben en hem de kans moet geven zijn mening en voorkeur uit te spreken. Maar als de partner het haar verbiedt haar haren kort te knippen dan mag ze zich serieus gaan afvragen hoeveel hij überhaupt om haar als persoon geeft. Gaat het hem dan eigenlijk wel echt om haar of vooral om het plaatje wat hij graag naast zich ziet lopen en waar hij mee gezien wil worden? Wil hij dat zij gelukkig is of vooral dat zij hem gelukkig maakt?’

Moraal van dit verhaal: Ongeacht welke beslissing er wordt genomen en welke houding er wordt gekozen, zowel de beslissing van de vrouw als de houding van de partner zegt vooral iets over wie zij zijn en hoe belangrijk ze de ander vinden.

Ik ben Karina Andeweg en moeder van twee kinderen; Ruud (3 maart 2003) en Maaike (28 februari 2007). Het is mijn streven om het leven niet al te serieus te nemen en er niet te zwaar aan te tillen. In mijn columns hoop ik regelmatig een lach en soms een traan van herkenning op jullie gezicht te kunnen brengen en gun ik jullie een kijkje in mijn leven

Bron header afbeelding: joycevandam.nl