Als eerste kwam Maaike binnen rennen, klaar om plat geknuffeld te worden. Ruud in haar kielzog en al vindt hij knuffelen helemaal niet stoer meer, hij kreeg er toch één. Na drie weken bij hun vader te hebben vertoefd zijn ze eindelijk weer thuis, heerlijk. Maaike had ons duidelijk gemist. Om de haverklap kwam ze de keuken inlopen om een knuffel te halen en me nog even op het hart te drukken hoezeer ze me gemist heeft.

Ruud is natuurlijk al een hele gozer en wil vooral een beetje stoer overkomen maar ook hij was duidelijk blij weer thuis te zijn. En ik, ik ben dolgelukkig dat ik mijn kinderen weer in de armen kan sluiten. Ze hebben het nodige moeten missen in de afgelopen weken. Het strorijden, waar ze allebei gek op zijn, bijvoorbeeld. Maar de familie barbecue en het feestje van hun bonus zusje hebben we expres zo gepland dat ze daar wel bij kunnen zijn.

Stukje bij beetje komen de verhalen los, Maaike laat weten dat ze behoorlijk wat heimwee heeft gehad. Natuurlijk vind ik het fijn te horen dat ze me gemist heeft maar toch had ik fijner gevonden als ze optimaal had genoten van haar verblijf bij haar vader. Maar Maaike is nou eenmaal een mama’s kindje. Zij hangt erg aan mij, komt regelmatig een knuffel geven en even vertellen dat ze van me houdt. Ik had er al bewust voor gekozen om niet te bellen zodat hun vader in zijn drie weken kon rekenen op de onverdeelde aandacht van zijn kinderen. Ruud stuurde zo af en toe een berichtje maar Maaike heeft nog geen mobiel en ook geen facebook account.

Maar niet getreurd, ze zijn weer thuis. Het is gelukkig weer ouderwets druk en vol bedrijvigheid in huize “Gifniks Jôh”. Het is gedaan met de rust en ik geniet met volle teugen van de herrie die best weer een keer zal gaan vervelen maar me voorlopig als muziek in de oren klinkt. Ik geniet met volle teugen, ik geniet er zelfs van om weer ouderwets te moeten mopperen als ze de rommel niet opruimen of elkaar in de haren vliegen. De sfeer is waar als vanouds, zoals het hoort in een gezin. Vrolijk en soms verdrietig, blij en soms boos maar vooral lekker druk en chaotisch. Maaike heeft nog een week vakantie, Ruud nog twee voordat hij als brugpieper naar de middelbare school gaat. In deze week zal ik mijn best doen om ze weer een beetje aan het normale ritme te laten wennen. Voorzichtig aan weer op tijd naar bed en bijtijds opstaan zodat ze straks weer uitgerust zijn als de school begint. Maar eerst gaan we het vieren dat ze weer thuis zijn. Lekker genieten met zijn allen, letterlijk een feestje bouwen.