Goed nieuws dames en heren! We mogen niet meer mee naar de speeltuin. Dit is volgens de Amerikaanse psycholoog Peter Gray ontzettend belangrijk voor de ontwikkeling van het empathische vermogen van een kind. In zijn boek ‘Free to Learn’ schrijft hij dat meespelende ouders wel eens zouden kunnen zorgen voor narcistische kinderen. Oei, dat is geen vriendelijke boodschap.

Nu ben ik zelf een grote voorstander van het loslaten van mijn kinderen. Van de speeltuin gruwel ik. Weinig dingen die mij ongelukkiger maken dan een middagje kloten in de speeltuin. Dat doe ik dus pertinent niet. En dat weten mijn kinderen ook. Tot op heden dacht ik dat ik daarmee mijn kinderen misschien wel tekort deed, gelukkig blijkt dat niet zo te zijn.

Volgens Peter Gray komen ouders die met hun kinderen en diens vriend(innet)jes meespelen vaak ook met oplossingen aanzetten als het even niet botert tussen de minimensjes. En dat is niet goed. Kinderen moeten zelf leren hoe ze ruzies en aanvaringen oplossen. Daardoor leren ze rekening te houden met andermans wensen en gevoelens. Iets wat we over het algemeen als een groot goed zien. Vrij spelen staat dus aan de wieg van goed en gezellig gedrag, door dat te beperken zou je er zomaar voor kunnen zorgen dat je over een aantal jaren zit opgescheept met een vreselijk verwend nest die een sociaal-emotionele ontwikkeling heeft van een peuterpuber. En hoewel hier geen enkel wetenschappelijk bewijs voor is, is het natuurlijk niet moeilijk voor te stellen dat een kind dat ongegeneerd en onbeperkt zijn fantasie op de vrije loop kan laten tijdens het spelen zich beter ontwikkelt dan een kind dat op in alle opzichten klein wordt gehouden.

Spelen is dus nooit doelloos, nutteloos of simpelweg stom. Het zorgt ervoor dat je kind zijn emoties kan verwerken, spanning los kan laten, vrienden kan maken, ruzies krijgt, oplossingen moet bedenken, op zijn bek gaat en vooral ook weer opstaat. Geef je kroost daar ook de tijd voor. Laat ze wat bedenken en uitvoeren, ook al weet je van te voren al dat het bedachte plan niet tot wasdom zal komen. Laat het, help niet, bemoei je er ook niet mee. Haal gewoon adem. En geniet. En bedenk dat een gemiddeld kind zo’n twee tot drie uur speeltijd nodig heeft! En natuurlijk vallen ze, doen ze onhandige en ondoordachte dingen, maar ach, dat lossen ze ook wel weer op. Dat blijken ze namelijk te kunnen!

Laat die kinderen dus lekker buitenspelen en neem die tijd die je daarmee overhoudt voor jezelf. Dat is namelijk ook heel nuttig!