Lieve Rooie en Oranje,

Het was liefde op het eerste gezicht toen ze jullie zagen. Begrijpelijk. Jullie zien er ook enorm schattig uit. Maar er hing een behoorlijk prijskaartje aan jullie. Ik besloot op Marktplaats te zoeken en meteen de eerste advertentie was het raak. Daar stonden jullie. In hetzelfde gezin. Twee broertjes! Perfecter kon gewoon niet! We konden jullie meteen diezelfde avond ophalen. De vorige eigenaren hadden na 1 week genoeg van jullie, en hadden jullie zonder pardon naar een donker, stil hoekje van hun huis verbannen. Onbegrijpelijk. Dit hadden jullie niet verdiend!

Blij vertrokken we met onze nieuwe gezinsleden naar huis. We konden niet wachten om de blije gezichtjes van onze kinderen te zien bij jullie eerst kennismaking. En wat waren ze blij! Blij met jullie en blij met de brillen die we speciaal voor jullie hadden gekocht om een beetje stijlvol voor de dag te komen. En wat kregen wij van jullie? Stank voor dank! Jullie zijn helemaal niet schattig en lief. Jullie schreeuwen en gillen en zijn echt niet gezellig! En natuurlijk hebben jullie geen knopje om het kabaal en ruzie te doen stoppen. Het enige wat we kunnen doen is jullie voor straf in een donker stil hoekje neerzetten en niks meer tegen jullie zeggen. Net zoals jullie vorige wrede baasjes ook deden. We weten ons geen raad. We spreken ieder een andere taal. Ik hoop zo dat we snel nader tot elkaar kunnen komen anders ben ik bang dat ook wij op zoek moeten gaan naar een ander baasje voor jullie. En dat gun ik jullie nou ook weer niet. Het is niet fijn om steeds naar een andere woonplek te moeten omdat jullie zijn afgedankt. Bovendien voelt het voor ons als falen. Jullie zeggen steeds dat jullie veranderen. Doe dat dan ook! En vlug een beetje anders vrees ik dat jullie binnenkort  wederom te vinden zijn op Marktplaats onder de advertentie: 2 Furby’s te koop, z.g.a.n.