Eén keer per jaar moet je eraan geloven. Je overgelukkige kind komt uit school met een tas waarin een vies vod zit, met een naam als Max de logeermuis of Flip de logeerbeer. Nadat je je kind ervan hebt overtuigd dat Max de logeermuis best even op negentig graden in de wasmachine kan (waarna je hem stiekem in de droger stopt) kan het feest beginnen. Het is namelijk de bedoeling dat je samen met je kind de belevenissen van het weekend in het bijbehorende boekje schrijft. Inclusief foto’s! In de praktijk doe je natuurlijk niks samen-met-je-kind, want die heeft na een halve dag de interesse voor Max de logeermuis totaal verloren. Zelf zit je op zondag tot één uur ’s nachts foto’s uit te printen. Bij het lezen van de verhalen van de andere kinderen (lees: ouders) die de logeermuis als gast hadden, ben je de wanhoop nabij. Iedereen is naar het Dolfinarium, de dierentuin of het Archeon geweest. De verslagen lijken wel een glossy tijdschrift, waarin iedereen je op elke foto keurig aangekleed en lachend tegemoet straalt.

Je krijgt de logeerknuffel natuurlijk nooit als je een weekend vol leuke activiteiten hebt gepland. Eigenlijk was je van plan om het hele weekend in pyjama door te brengen. Als je de waarheid zou schrijven zou het verslag er als volgt uit zien: Zaterdag hebben we eerst vier uur TV gekeken terwijl papa op de bank lag te tukken. Daarna gingen we gamen omdat papa moest werken en mama de hele tijd zat te bellen. ’s Avonds aten we friet omdat niemand zin had om te koken. Zondag kwamen we te laat op zwemles doordat papa zich had verslapen. Ik heb de hele tijd gehuild aangezien ik er geen streep zin in had. Ik zit pas in badje één. Ik moet nog op een andere sport, maar dat zegt mijn moeder al een jaar. De rest van de middag maakte ik ruzie met mijn zus terwijl Max de logeermuis in een hoekje lag te verstoffen. Die avond aten we pizza omdat mijn ouders vergeten waren boodschappen te doen.

Om te beginnen moet je je huis opruimen of de foto’s zo nemen dat alleen het opgeruimde deel erop staat. Verder moet je ineens allerlei intellectuele en verantwoorde activiteiten plannen om indruk te maken op de juf. En uiteraard moet iedereen zijn pyjama na tien uur ’s ochtends toch wel uit hebben.

Het werkelijke verslag ziet er dan als volgt uit: Zaterdag hebben we eerst een potje geschaakt, terwijl papa het NRC Handelsblad las op de bank. Toen gingen we naar het asiel om zielige hondjes en katjes eten te geven. Vervolgens gingen we collecteren voor de nierstichting. Daarna bezochten we het Oudheidkundig museum. ’s Avonds maakte mama een macrobiotische maaltijd van de groenten die we in onze eigen tuin kweken. Zondag kwamen we precies op tijd bij zwemles, ik mag volgende week afzwemmen voor mijn C diploma. Verder zit ik op turnen, judo, muziekles, basketball en atletiek. ’s Middags speelde ik samen met mijn zus ‘De Notenkraker’ van Tsjaikovski, Max de logeermuis mocht natuurlijk één van de muizen spelen. ’s Avonds las mama voor uit de Odyssee.

Dat noemen we dan gewoon: dichterlijke vrijheid!

Geschreven door Janneke Bakker