Als vertaler Duits ga ik in de vakanties graag naar Duitsland. Ook mijn kinderen hadden het er altijd naar hun zin totdat ze in het begin van hun puberteit ‘iets anders wilden.’
Na  even nadenken kwam de wens: ‘Frankrijk graag …’
Omdat ik niet zo ver wilde rijden, gingen we naar de Elzas. Ik miste de vriendelijkheid die ik in Duitsland altijd tegenkom. Ik miste ook de Duitse boekwinkels en de Konditorei.
De kinderen hadden zich bij ‘Frankrijk’ iets veel magischers voorgesteld. Het viel dus tegen.
Het viel zodanig tegen dat we regelmatig de grens overwipten naar Duitsland. En daar in Gengenbach terechtkwamen. We bekeken dit oude stadje en besloten ter plekke om hier het volgende jaar terug te komen.
Een jaar later was het zover. Op naar Gengenbach. We hadden een luxe zolderverdieping gevonden waar we met zijn allen hartelijk welkom waren. De verhuurder was allervriendelijkst, de zolderverdieping schoon en ruim.
We genoten van Gengenbach, ook wel het ‘Nice van Baden-Württemberg’ genoemd. Ik kon dit niet beamen, want in Nice was ik nog nooit geweest en na de mislukte Frankrijk-vakantie van het jaar daarvoor was ik voorlopig ook niet van plan daar weer naar toe te gaan. Of het nou op Nice leek of niet: het was een schitterend stadje om telkens weer opnieuw doorheen te wandelen. De bewoners en winkeliers waren vriendelijk. En, hoe krijgen de Duitsers het toch voor elkaar, ook hier was de Konditorei vlak naast de boekwinkel. Zodat zowel ik als mijn kinderen zich elke keer na weer een nieuwe stadswandeling nog uitgebreid konden amuseren.
Het was er alleen warm, erg warm. Aan de mededeling van de verhuurder dat dit normaal niet zo was hadden we niet veel. En zijn tip om om drie uur ’s nachts alle luiken en ramen open te gooien en ze om zes uur ’s morgens weer te sluiten paste niet echt in mijn beeld van een ongestoorde nachtrust in de vakantie.
Gelukkig had mijn zoon een betere oplossing. Een paar uur voordat we gingen slapen stopte hij onze nachtkleding in de vriezer zodat we tenminste de eerste uren van de nacht koel door konden brengen. Geloof me, het hielp.
Bij de ‘bijzondere bezienswaardigheden’ van Gengenbach staat de Gengenbacher Adventskalender bovenaan. Voor de grote ramen van het Raadhuis gaat elke adventsdag een nieuw venster open.
Deze ‘grootste adventskalender ter wereld’ wil ik graag zien. Heel graag.
Met als prettige bijkomstigheid dat we dan de vriezer niet nodig zullen hebben om goed te kunnen slapen.