Klaar met Corona

De rek is eruit, hoelang gaat dit nog duren? Een vraag die zoveel kinderen en hun ouders zich nu stellen en waar niemand het antwoord op weet. Kleine Djazz heeft zich al drie keer laten testen, twee keer omdat een klasgenoot Corona had en een keer omdat hij zelf verkouden was en elke keer kreeg hij een dapperheidsdiploma. Manlief, ondergetekende en hijzelf vinden deze verzameling diploma’s groot genoeg. Volgens ons zijn die dingen niet gemaakt om mee te kwartetten. De tweeling is ook al eens getest, Evy al twee keer. Iedere dag gaan ze op de fiets naar school, de ene keer met 20 graden, de dag erna trappen ze door de sneeuw. Gek he dat ze dan verkouden worden? In plaats van het “je bent alleen verkouden, hup naar school” van twee jaar geleden, moet je je kind nu ziekmelden en is het “hup naar de teststraat.” De uitslag is zoals verwacht negatief, maar tot het verlossende telefoontje zitten er wel twee kinderen een paar dagen in thuisquarantaine. ‘Blijf in je eigen bubbel’, is het dringend advies. Wij zijn zo onderhand wel ‘uitgebubbeld.’

De enige hier in huis die zich nog niet heeft moeten laten testen is onze Mindy. De reden waarom is voor haar minder leuk, ze komt ook bijna nergens. Waar haar beide zussen en broertje dagelijks de basisschool bezoeken, zit zij verplicht achter de laptop en volgt de een na de andere les. Dit duurt al meer dan een jaar en ze heeft het zwaar. Haar vriendinnen ook en om te voorkomen dat ze helemaal verpieteren mogen ze zo nu en dan afspreken of zelfs bij elkaar logeren. Verder komen ze toch nergens. Sinds kort mag ze een dag in de week fysiek naar school. Op die dag hangt nog net niet de vlag uit en heb ik een ander, zoveel vrolijker, kind. Huiswerk maken en plannen is dramatisch maar ook zo begrijpelijk. Het duurt haar te lang, de motivatie zakt steeds verder weg en ze overziet het niet meer.

Wie je ook spreekt, eenieder heeft zijn eigen verhaal en dito zorgen maar men is het gewoon zat. Jij wilt toch ook gewoon je vrijheid terug? Natuurlijk, de Corona zijn we voorlopig nog niet kwijt, maar het is hoog tijd om te denken in mogelijkheden in plaats van in beperkingen en gelukkig valt dat kwartje steeds meer. Het mondkapje is inmiddels net zo normaal om bij je te dragen als je de deur uitgaat als je portemonnee en je telefoon maar is dat wat jij wilt? Ik noem het liever het ‘tijdelijke normaal’ dan het ‘nieuwe normaal’. Er komt een tijd dat we dat mondkapje af kunnen laten en onze longen weer frisse lucht inhaleren. Een situatie die mijn zoontje van vier zich niet kan herinneren. Ooit vertellen wij onze kleinkinderen over de hel die Corona heet en zullen ze ons verbaasd en gefascineerd aankijken, zoals wij keken wanneer onze opa en oma over de Tweede Wereldoorlog vertelden. Het einde is in zicht, daarvan ben ik overtuigd, maar tot die tijd moeten jij en ik samen met de kinderen op zoek naar ons eigen lichtpuntje dat lonkt vanaf de horizon.

Liefs,
Sonja

Sonja, bouwjaar 1974 en moeder van Mindy (2007), tweeling Jodi en Evy (2009) en charmeurtje Djazz van 2016. Gelukkig getrouwd en 32 uur per week werkzaam als marketingspecialist bij een touroperator & maatwerkspecialist. Zij neemt ons, in haar blogs, mee in haar leven als trotse mommy van 4 kinderen. 

Volg jij Mommyonline al op Instagram?