We maken ons er allemaal schuldig aan. En we krijgen hem zelf vaak ook om de oren: dé vraag. De nietszeggende vraag die een uitgebreid antwoord verdient, maar deze nooit krijgt. De vraag die we automatisch stellen en waar we automatisch met een sociaal wenselijk ‘goed hoor’ op antwoorden. Want zo hoort het. ‘Hoe is het?’ ‘Goed hoor. Met jou?’

Jaren geleden verbaasde ik me er al over in Australië in de supermarkt. Aan de kassa kreeg ik de vraag ‘Hello, how are you going, are you allright?’. Aangezien de caissière de hele zin terugbracht tot één woord, deze binnensmonds en ook nog eens op zijn Engels uitsprak, begreep ik er geen klap van. Na de ‘Excuse me?’ van mijn kant, herhaalde ze (enigszins verbaasd, dat wel) haar vraag. ‘Oh, eeh fine’,  stamelde ik terug. Het bleek dus helemaal niet de bedoeling dat ik op die vraag antwoord ging zitten geven. Er waren immers meer mensen in de rij die hun crumpets en vegemite af wilden rekenen en de winkel ging gewoon om zes uur dicht. De ‘How are you?’ of de ‘ How are you going?’-zin, zat vastgeplakt aan de ‘Hello’. Het zat er in gebakken. Ik hoefde dus helemaal niks met de vraag. Alleen glimlachen. Maar vooral geen antwoord geven.

‘Hoe is het?’ hoor je met name in het voorbijgaan. Je hebt niet eens de tijd antwoord te geven. De vragensteller heeft vaak ook niet eens de tijd een uitgebreid antwoord te ontvangen. Of is daar in ieder geval niet op bedacht en schrikt waarschijnlijk wanneer je uitvoerig de stand van zaken van jouw leven gaat delen. De kinderen moeten immers nog naar pianoles of de aardappelen staan al op.

Ik stel voor dat we de vragen ‘Hoe is het?’ en ‘Alles goed?’ afschaffen. Gewoon deze vragen niet meer stellen. De stilte die dan volgt geeft je de gelegenheid te bedenken of je van deze persoon wat wilt weten en welke vraag daar dan bij past.

Zo ben ik gesprekken eens begonnen met de vraag ‘Wat is jouw nieuws van de dag?’. Niet om iemand te overhoren over de laatste uitzending van het journaal, maar gewoon om te horen wat die persoon die dag had meegemaakt. Misschien had hij wel een moeder eend met heel veel babyeendjes gezien. Een appeltaart gebakken. Vastgezeten in de lift. Of, heel charmant, de deur opengehouden voor de persoon achter hem.

Informeer of iemand nog een wonder heeft gezien vandaag. Of vraag waar die persoon zich mee bezighoudt. Het maakt niet uit, giet het in de vorm die je wilt. Maar neem wel de tijd wanneer je deze nieuwe vraag stelt. De kans op een echt antwoord én goed gesprek is namelijk ineens een stuk groter.

Geschreven door Renate Pauw