Ik kijk naar een aflevering van ‘Sex and the City’. Hoofdpersoon Carrie laat (uiteraard) per ongeluk een scheet in het bijzijn van haar partner, mr Big. Ze zakt door de grond van schaamte en vervolgens denkt ze dat haar minimale windje de oorzaak is van haar relatiecrisis. Hierin volledig geback-upt door haar vriendinnen, want je vent hoort er niet achter te komen dat je ook maar een mens bent.

Uiteraard, dit is allemaal televisie, dus gespeeld en ietswat overdreven. Maar eigenlijk reageren wij in ‘reallife’ precies hetzelfde. In onze westerse samenleving rust er een taboe op het laten van scheten.  En op boeren. Het laten ervan dan. Boeren zelf worden gedoogd (in Twente). Gapen is overigens ook een issue. Dat doe je immers met ‘je hand voor je mond’.

Ik schets even een situatie. Je staat in de kroeg met wat vrienden, dichtbij een ander groepje vrienden. Gezellig druk zeg maar. Ineens begint het te ruiken. Niet heel erg lekker. Nee, het stinkt. De soort lucht weet iedereen gelijk thuis te brengen: iemand in je nabije omgeving heeft een scheet gelaten! Ik probeer het altijd te negeren. ‘Waait wel over’, denk ik dan. Helaas heb je altijd van die helden die heel hard ‘Gatver!’ roepen of uiterst overdreven hun neus dichtknijpen. Wellicht is het een afleidingsmanoeuvre en is de grootste schreeuwer de grootste stinkerd.

Iedereen heeft wel eens meegemaakt dat hij in het bijzijn van anderen een windje aan het inhouden is. Maar hoe we ook ons best doen, scheten zijn niet goed binnen te houden. Qua geluid lukt het vaak nog aardig. Maar qua stank niet. En dat is balen, want de stille winden, zorgen voor de meest intense geur.

Ik laat ook scheten. Met deze bekentenis kan ik volgens de vrouwen uit ‘Sex and the City’ de ideale partner wel op mijn buik schrijven. Onzin natuurlijk. Ik heb genoeg andere trekjes die een man afschrikken. En daarnaast ruik ik naar bloemetjes. Die net iets te lang in hetzelfde water hebben gestaan…

En toch ben ik benieuwd welke westerse moraalridder heeft bedacht dat het laten van scheten, boeren of het gapen-zonder-hand-voor-je-mond, onbeleefd is. Zouden we niet allemaal een stuk ontspannender door het leven gaan, als iedereen zonder schaamte lekker van zich af windt of boert. Oké, de atmosfeer wordt er wat bedompter door, maar als we allemaal een flinke neus vol opsnuiven, is de lucht zo weer geklaard.

Geschreven door Renate Pauw