De bel gaat. Ik heb eigenlijk geen tijd om de deur open te doen, moet me haasten om mijn dochter van school te halen. Elke minuut telt om niet te laat te komen.

Toch ren ik naar de deur en zie de postbode staan met een pakketje.’ Oooohh , ik doe de deur ook nog open voor een pakketje voor de buren’, denk ik in mijn enorme haastige gemoedstoestand. In alle vluchtigheid zie ik dat mijn naam op het pakketje – in de vorm van een schatkist – staat. Even heb ik helemaal geen besef meer van alle haast. Vanuit mijn kinderlijke enthousiasme zou ik het liefste nu lekker mijn jas uitgooien, ploffen op de bank met een kop thee en op mijn gemak het geheime pakketje uit willen pakken…. Spannend!
Maar, gelukkig wint het verantwoordelijke deel in mezelf. Ik haast me nu extra vlug naar mijn fiets. Anders moet dochterlief dadelijk wel erg lang wachten in de kou.

Bij thuiskomst zie ik dat het een kerstschatkist is van mommyonline.nl, als bedankje voor mijn inzet.
Wat een leuk gebaar! Een klein gebaar en groot genoegen.
Zijn het niet vaak de kleine dingen die het doen in het leven?
Kleine dingen die het leven juist groots maken. Gewoon een aardig en hartelijke gebaar, dat een blij gevoel geeft waardoor je weer meer ruimte in jezelf hebt. Gewoon ruimte voor positiviteit en mogelijkheden! Er is al genoeg ellende en negativiteit.
Niet dat je altijd maar verplicht ‘happiedepeppie’ moet zijn, wordt je toch alleen maar ‘unhappie’ van! (ja hee, en wat dacht je van de hormonen en gewoon zomaar een pesthumeur, kan je ook niet altijd wat aan doen…) Maar je proberen op het positieve te richten, helpt nu eenmaal meer dan je op alles wat niet goed of niet naar je zin gaat. Dat trekt je alleen nog meer de put in.

Ken je die film ‘Pay it forward’? Jaren geleden eens gezien en heeft indruk op me gemaakt. Een jongen Trevor bedenkt een idee naar aanleiding van een opdracht bij maatschappijleer. Zijn plan ‘pay it forward’: als je drie mensen helpt, zonder dat ze iets terug doen, en die mensen helpen weer drie mensen, komt alles goed met de wereld.
Mooi plan! Misschien iets voor 2013? Je geeft iets aan iemand en diegene geeft weer iets aan een ander vanuit zijn uniekheid, vanuit zichzelf.

Oké, zal ik ook eens een duit in het zakje doen? Bijvoorbeeld een exemplaar ‘Uit het hart’, sturen aan iemand die je een warm hart toedraagt of een hart onder de riem wilt steken. Kom maar op, wie mag ik blij maken, die vervolgens ook weer een iemand blij gaat maken, die vervolgens ook weer iemand blij gaat maken… Je snapt het wel.
Laten we in 2013 gewoon een beetje aan Pay- it- forward doen! Al is het maar een heel klein ieniemienie-dingetje. Gewoon doen! Kan jou het schelen, een beetje meer blikken en blozen en spontane hartelijkheid, waarom niet?!

Lijkt dit jou een goed plan, laat dan een reactie achter en we kunnen beginnen…

Ik wens iedereen een gezond, blik-en-bloos en ‘Pay it forward’ 2013 met heel veel moois!

P.S. Zo, het idealistische deel in mezelf heeft ook weer gesproken J

Madelieven en Rozen
Blikken die blozen
Blozen die blikken
Madelieven en rozen
Kinderen die hun ijsjes likken
Wat zou het toch fijn zijn als mensen
meer blikken en blozen
Dan gaat het leven meer over madelieven en rozen

Blz 79, ‘Uit het hart’, S. Born-Mes