Fabel:
Moeders zijn alleskunners. Multitaskers. Moeders staan elke ochtend vrolijk en uitgerust op om hun kroost te voorzien van een schone luier, een lekker verantwoorde bruine boterham met kaas en niet te vergeten een gezond bekertje melk. Het kroost weet dat mama de allerliefste moeder is die er bestaat en behandeld haar dan ook zo. Het kroost maakt mooie tekeningetjes en schilderijtjes, eet altijd het voorgeschotelde 3 gangenmenu op en zeurt nooit (maar dan ook echt nooit) om een toetje. Het kroost zeurt überhaubt nooit.
Het kroost gaat netjes en zonder driftbui in de autozitjes zitten en doet uiteraard ook niet moeilijk als de riem dicht gaat. Ze zijn namelijk op de hoogte van de gevaren die de (on)bebouwde kom met zich meebrengt. Ze zingen vrolijke liedjes en vinden het leuk om naar radio 538 te luisteren.
Als mama even geen zin heeft in de verzorging van de kindjes en gewoon een sigaretje wil roken en een kopje koffie wil drinken, zijn de kindjes daar uiterst begripvol over en gaan ze rustig naar zeer verantwoorde televisieprogramma’s kijken.
Als de dag is afgelopen dan gaat het kroost zonder morren in bad, poetsen ze de tandjes en willen ze heeeeeeel graag lekker naar bed om vervolgens 12 uur achtereen te slapen.

Feit:
Moeders zijn moe. Moeders voelen zich nooit (maar dan ook echt nooit) uitgerust en vrolijk zijn ze ook al niet. Of in ieder geval niet de hele dag. Moeders vinden de eerste luier van de dag over het algemeen het smerigst (een kind met poep van top tot teen heeft toch niet echt de hoge schattigheidsfactor die ze beloofd hadden).
Moeders hebben geen zin of geen tijd om een verantwoord ontbijt te maken en dus wordt er een pakje appelsap aan de peuter overhandigd en krijgt de dreumes een fles opvolgmelk voor kinderen tot 12 maanden. De dreumes heeft deze leeftijd ruimschoots achter zich gelaten, maar sabbelt het (bij gebrek aan een boterham met kaas) flesje toch leeg.
Het kroost maakt mooie tekeningen en schilderijtjes; op de muur, de tafel en alle andere onderdelen van het huis die hier niet voor bedoeld zijn.
Het kroost eet nooit wat je ze voorschotelt, ze maken er zelfs hun hobby van om er zoveel mogelijk van door het huis te smijten. Op deze manier kom je echter wel achter welke voedingsmiddelen het beste aan de muur blijven plakken. Aardappelpurree is m.i. de winnaar. Na het niet-eten wil het kroost wel een toetje en krijgen ze het niet, dan pakken ze het wel. Zeuren is de allerfavorietste bezigheid van kleine kinderen. Gevolgd door heel hard gillen, huilen en smijten.
De auto is een hel, als je na 3 kwartier het kroost in de autozitjes hebt weten te duwen, ben je eigenlijk al vergeten waar je heen wilde. Aangezien het zoveel tijd en energie heeft gekost om ze erin te krijgen, besluit je om toch maar te gaan. Zodra de motor gestart is komt het moment waar je de hele dag al met tegenzin naar uitkeek: mama, ik wil K3!!!!!!!!

Als mama na een aantal uren non-stop “verzorging” van het kroost toe is aan een welverdiende rustpauze, krijgt het kroost het altijd voor elkaar om precies dan van de bank af te flikkeren en zich dusdanig te bezeren, dat het niet te negeren is (hoe graag je het ook wilt en hoe hard je het ook probeert).
Aan het eind van de dag begint dan de zeurterreur in volle hevigheid: ik wil niet in bad, ik wil niet tandenpoetsen, ik wil niet naar bed, IK BEN NIET MOE!!!!!

Mama wel.