Opgroeien als kind was niet gemakkelijk, bij ons thuis hadden we het niet breed. Sprake van zakgeld was er dan ook niet. Als kind kreeg ik wat noodzakelijk was, niets meer en niets minder en daar nam ik genoegen mee. Als tiener was ik vroeg zelfstandig en op de leeftijd van 16 jaar moest ik voor mijn huur en onderhoud werken. Ik leerde noodgedwongen om goed met geld om te gaan en ook vooruit te plannen. Sparen gaaf mij een gevoel van rust, althans, het hebben van een appeltje voor de dorst. De zekerheid dat ik altijd op mijn spaargeld kon terugvallen vond ik belangrijk. En ik moet zeggen dat ik behoorlijk goed in het sparen was. Nog steeds ben ik een grote fan van sparen en als moeder van 5 wil ik graag dat mijn kinderen het belang van een appeltje voor de dorst inzien. En met dit in gedachte hebben we een spaarsysteem in huis gehaald.

De leeftijd van onze kinderen variëren van 14 en 4 jaar, een verschil van 10 jaar dus. En zoals de meeste kinderen anno nu is er in ons huishouden ook sprake van zakgeld. Nou hebben wij, in tegenstelling tot toen ik zelf opgroeide, het breed genoeg om onze kinderen zakgeld te kunnen geven. Maar enkel zakgeld geven en dat zij vervolgens dan volledig zelf mogen bepalen wat ze ermee doen geeft mij geen bevredigend gevoel. Met name onze oudste gaf veel geld uit aan dingen waar ik het belang niet van inzag. Uiteraard is zo nu en dan een nieuw playstation-spelletje kopen geen probleem en af en toe geld aan lekkernij uitgeven ook niet. Maar nou is het zo dat zoonlief, met de gedachte dat mama voor zijn toekomst/studie spaart, alles uitgeeft en niets apart legt. En dat frustreerde mij enigszins en wilde ik graag anders zien.

Samen met manlief kwamen we op het idee om aan onze kinderen een nieuwe vorm van sparen voor te stellen. Het idee is als volgt:
Ieder kind krijgt naar leeftijd maandelijks een vast bedrag. Van het bedrag dat ze maandelijks ontvangen moeten ze verplicht iets apart houden. Hoeveel zij per maand sparen mogen ze geheel zelf bepalen. Nou komt het belangrijkste: aan het einde van het jaar moeten ze wel verplicht minimaal een van te voren afgesproken vast bedrag in hun spaarpotje of spaarrekening hebben staan. Komt iemand de gemaakte afspraak niet na dan is diegene aan het einde van het jaar al zijn gespaarde geld kwijt en mag hij/zij in het nieuwe jaar het opnieuw proberen.

Een voorbeeld:
Als een kind maandelijks een vast bedrag van € 25,- aan zakgeld krijgt kunnen jullie afspreken dat hij maandelijks een bedrag van € 8,- in zijn spaarpot doet. De bedrag van € 8,- is 1/3 van het totaalbedrag. Hiermee houdt je kind dus maandelijks een bedrag van € 17,- over, om te spenderen aan wat hij maar wil. Afgaand op dit rekensommetje moet je kind aan het einde van het jaar een bedrag van € 96,- in zijn spaarpot beschikken.

Je kind is in principe vrij om zelf het te sparen maandelijkse bedrag te bepalen, echter moet hij wel aan het einde van het jaar het vastgestelde eindbedrag hebben. Het gaat dus niet om hoe hij het vastgestelde eindbedrag van € 96 bij elkaar spaart maar dat hij aan het einde van de rit dit bedrag heeft. Dit moet dus duidelijk gemaakt worden.

Als je kind bijvoorbeeld de eerste 4 maanden zijn totale zakgeld in zijn spaarpotje doet voldoet hij al aan het vereiste eindbedrag. Dit houdt dus simpelweg in dat hij er de rest van het jaar niet meer naar om hoeft te kijken.
Een vast bedrag per maand sparen hoeft dus ook niet, dit mag gerust gevarieerd worden. Met name voor tieners is dit beter geschikt, zo worden zij in de gelegenheid gesteld om beslissingen te nemen. Voor jongere kinderen is een vast maandbedrag wel aan te raden.

Spreek duidelijk met je kinderen af wat de consequenties zijn mocht hij zich niet aan de gemaakte afspraak houden en aan het einde van het jaar niet over het afgesproken eindbedrag beschikken. Niet alleen de kinderen moeten zich aan de gemaakte afspraken houden maar papa en mama ook! Spreek je aan het begin af om bij het niet behalen van het eindbedrag het totaal gespaarde geld af te pakken, doe dit dan ook! Het geld kun je dan bijvoorbeeld op hun studiespaarrekening storten. Hoe dan ook, pak het totaal gespaarde geld af! Je leert je kind hiermee consequenties voor zijn beslissingen te dragen.

Het doel van onze aanpak is onze kinderen met geld te leren omgaan, maar specifiek met het leren sparen. Met deze methode leren ze vooruit te plannen, goed te budgetteren maar ook om financiële beslissingen te nemen en niet geheel onbelangrijk, rekenen.

Ontvangt je kind wekelijks zakgeld, dan kun je dit spaarsysteem ook toepassen. Voor het gemak heb ik zowel een maandelijks als een wekelijks schema gemaakt, beide vind je hier . Hierop kan je kind bijhouden wat hij maandelijks spaart en dat is voor papa en mama een goed overzicht van het spaargedrag van het kind.

Tip: Gaat het zakgeld van je kind omhoog spreek dan af dat het eindspaarbedrag ook omhoog gaat. In plaats van € 8,- zoals in het bovenstaande voorbeeld kan het bedrag naar bijvoorbeeld € 9,- of € 10,- worden verhoogd.

Laat je kind tot zijn 18^de sparen zonder aan het geld te komen. Wil je kind voor iets specifieks sparen dan kan dat met het overige zakgeldbedrag. In bovenstaande voorbeeld is dat dus met de € 17,- per maand.

Tip: Maak een aparte kinderspaarrekening voor je kindje aan en maak er bijvoorbeeld een traditie van om de eerste werkdag van het jaar samen met je kind het geld op de rekening te storten. Voordeel hiervan is natuurlijk de rente die je ontvangt.

Wij zijn erg enthousiast over dit spaarsysteem en hopelijk hebben jullie er ook wat aan. Succes!

Heb jij een ander handig spaarsysteem? Laat het ons weten.

Nicky, trotse moeder van vijf kinderen en hoofdredacteur en blogger bij Mommyonline.nl en Beautytopia.nl. Een thirty-something watervrouw (lees: waterman), een ware nail-addict en kan van lekker vrouwelijke geuren maar niet genoeg krijgen.