Ik was net zwanger. Het was nog pril, ik had me nog niet ingelezen, in al die lijstjes met onmisbare dingen die je allemaal, absoluut en zeker, heel erg nodig zou hebben. Ik zat gewoon een beetje na te denken. Over dat het natuurlijk helemaal niet goed was voor het milieu, voor de wereld, zo’n baby. Ik wilde graag een beetje duurzaam leven. En wat is het eerste dat in je opkomt als je aan een vervuilende baby denkt? Natuurlijk: luiers. Van die bergen volgepoepte plastic dingen, gemaakt van schaarse olie, die een groot deel van onze vuilnisberg vormen. Vol met chemicaliën die aan babybillen nooit gezond kunnen zijn. Maar ja, van die ouderwetse witte luiers, met doorlekken, poepafkrabben, inweken en kookwassen, daar wordt je als moderne moeder ook niet blij van. Die wil je niet. En dat hoeft ook niet. Toen ik het alternatief zag wist ik het meteen.

De moderne wasbare luier bestaat uit leuke badstoffen broekjes, in vrolijke kleurtjes. Aandoen is net zo makkelijk als een wegwerpluier, de broekjes sluiten met klittenband. Binnenin gaat een papieren inlegvel, dat de poep opvangt. Dit gooi je simpelweg met poep en al in de wc. Het badstoffen luierbroekje vangt het vocht op, je verwisselt het en de vuile gaan in een emmer. Om de dag gooi je ze in de wasmachine. Niets inweken, doorkoken, met speciaal luierwasmiddel, of desinfecterend poeder, was je ze gewoon op 40 of zelfs 30 graden. Ze kunnen in de droger, maar beter droog je ze aan de lijn. Dat bespaart niet alleen onnodige energie, maar ook slijten ze minder snel. Over het geheel gaat een waterdicht broekje.

De wasbare luier is helemaal terug. En hip. De keuze is overweldigend. Van simpele die je moet vouwen tot super-de-luxe all-in-ones. Alleen, van één ding schrok ik: de prijs. Papa schrok nog meer. ‘Dat haal je er nooit uit!’ riep hij. Hij rekende na: ‘Twee luiers per dag, een jaar lang, dat verdien je niet terug.’
Deze aankomende papa had een lesje nodig. Dat een baby zo acht luiers per dag vol krijgt. Dat kinderen voor twee jaar echt niet zindelijk zijn, soms zelfs na drie jaar nog niet. Maar ook dat ze met wasbare luiers vaak eerder zindelijk worden. En, we willen toch meer kinderen? Tel uit je winst. Want wegwerpluiers zijn duur. Erg duur. We gaan juist enorm besparen.

Papa was om, nu moesten we nog kiezen. Ik ploos het internet uit, las alle reviews koos voor luiers gemaakt van bamboe. Bamboe is veel milieuvriendelijker te produceren dan katoen, absorbeert 60% meer vocht en is licht antiseptisch. De luiers werden gekocht, de baby geboren. En nog één, en nog één. En de luiers? Die gebruiken we drie baby’s verder nog steeds. Met gemak en plezier. Soms komt de klad er even in, soms zijn we even lui. Maar dat mag best. Op vakantie, dagjes weg, of als de wasmachine zoveel overuren heeft gedraaid dat mama het zat is. Dan gebruiken we gewoon wegwerp. Maar altijd komen we weer terug bij onze ‘echte’ luiers. Een beter milieu? Dat begint bij je baby!