GROTE GEZINNEN Columns by Redactie MommyOnline - De titel zegt al waar dit over gaat. Een groot gezin; hoeveel kinderen moet je hebben om te kunnen zeggen dat je een groot gezin hebt? De één vindt dat je vanaf drie al een groot gezin hebt, de ander vindt dit pas vanaf vijf. Tegenwoordig kiezen de meeste mensen niet meer voor veel kinderen. Twee, hoogstens drie is doorgaans het geval. De opmerkingen over grote gezinnen zijn dan ook niet altijd even leuk en ook vooroordelen zijn aan de orde van de dag. Ik heb zelf vijf prachtige dochters en ik ben erg blij met mijn grote gezin. Druk? Ja, dat is het zeker maar ach, alles went. Een groot gezin in combinatie met mijn leeftijd (ik was 22 toen ik beviel van de vijfde) doen heel wat monden open vallen en maken ook heel wat reacties en onbeschofte vragen los. Wat ik vaak hoor is: ‘Red je het allemaal wel?’ of ‘Oh, je zal wel veel hulp hebben van je moeder?’ en natuurlijk als klap op de vuurpijl: ‘Hebben ze wel allemaal dezelfde vader?’ Superonbeschofte vragen waar ik meestal geen lekker bijdehante opmerking op terug heb, helaas. Elke keer weer hoor ik met verbazing aan hoe mensen zulke dingen kunnen/durven vragen aan een vreemde. En ik geef altijd dus aardig antwoord op wat ze willen weten, het is te gek voor woorden. Anderzijds ook wel weer begrijpelijk als je ziet hoeveel mensen er tegenwoordig om een poep en een scheet scheiden en maar weer trouwen met de volgende. Waar is de waarde van het huwelijk gebleven? Tuurlijk gebeuren er soms dingen waardoor je niet meer met elkaar verder kunt. Maar toch, je belooft elkaar eeuwige trouw in voor- en tegenspoed. Dat is ook waar ik voor gekozen heb. En als jong stel, geloof mij, is het ontzettend moeilijk om je relatie in stand te houden met vijf zwangerschappen, bevallingen, baby’s en alles wat daarbij komt kijken. Ook dat zie je vaak: dat bij tienerzwangerschappen de relatie geen stand houdt. Maar het kán en gebeurt wel: dat het goed gaat. Maar goed, ik dwaal af. Grote gezinnen, daar hadden we het over. Ik heb altijd een groot gezin gewild. Ik had een vriendin die uit een gezin van negen kinderen kwam en zij vond het altijd zó gezellig daar! Heerlijk die drukte, gezellig, allemaal samen theedrinken en koekjes eten aan de grote tafel. Geweldig. Natuurlijk romantiseer je dat als kind. Als moeder zijnde is het helemaal niet altijd zo geweldig. Helemaal niet als je vijf krengen van meiden hebt die regelmatig ruzie maken, zeuren, elkaar pesten enzovoorts. Maar eerlijk is eerlijk, het is wel een rijkdom, vijf van die prachtige gezonde meiden om me heen. Heerlijke knuffels zijn het ook. Veel mensen snappen niet hoe ik dat doe, vooral met de altijd even drukke ochtend- en avondspits. Ik zeg altijd maar: daar groei je in. Iemand met één kind vindt het misschien ook al verbazingwekkend hoe iemand het met drie kinderen doet. Daarbij is elke moeder anders, de één vindt twee meer dan genoeg en de ander zou er wel tien willen hebben. Met vijf vind ik het goed te doen. Tuurlijk heb ik wel eens stress als er een bij zit die weigert aan te kleden of door te eten. Maar wie heeft dat nou niet? Gewoon op tijd opstaan en voorbereiden. Zoals kleren de avond ervoor klaarleggen, broodbakjes en bekers en dergelijke alvast klaarzetten evenals de ontbijttafel dekken. Laat ik eerlijk zijn: wij ontbijten niet dagelijks aan tafel. Regelmatig vind ik het net zo handig om ze even zo op de vuist een boterham te laten eten voor de tv. Zodat ik snel alle spulletjes voor school kan klaar maken. Nou ja, en dan het financiële gebeuren. Iedereen heeft daar zo zijn mening over. Zelf vind ik dat je van een laag inkomen goed rond kunt komen, ook met een groot gezin. Het is net wat voor eisen je stelt en natuurlijk hoe goed je met geld om kan gaan. Ik werk zelf niet en mijn man fulltime. Ja, het is niet veel maar ach, we hebben genoeg. Ik heb niets te klagen en dan denk ik altijd maar aan de mensen die nog minder hebben. Maar goed, ik schuif natuurlijk wel eens wat kleding door, maar ook krijgt elk kind wat nieuwe kleding. Verder vind ik dure cadeaus niet nodig voor hun verjaardag. Zoals een Nintendo DS, daar ga ik niet aan beginnen. Dan geef ik ze geld voor hun verjaardag, en ze vragen dan ook aan andere familieleden om centjes en zo sparen ze het zelf bij elkaar. Zo leren ze ook nog eens met geld omgaan en dat niet alles maar vanzelf gaat. Share on Facebook Share Share on TwitterTweet Share on Pinterest Share Share on LinkedIn Share Share on Digg Share
hoi hoi ik las uit nieuwsgierigheid je column van een groot gezin. Waarom nieuwsgierig ?? ik heb zelf ook een groot gezin namelijk. Ben dan wel klein beetje ouder ( ik ben 20 jaar met 16 jaar ervaring :p , 36 dus :p :p ) maar al met al is het zoherkenbaar wat je schreef. Wij hebben 7 kids waarvan de oudste 15 jaar is en de jongste 2 kids zijn nu 8 weken. Na 5 kinderen vonden we het erg mooi en toen kregen we als verrassing nog een tweeling toe. De opmerkingen de blikken de verontwaardiging van anderen zijn ook niet van de lucht. Maar als ik het zo lees doen jullie het super met ze allen en genieten jullie van je meiden . Laat de rest lekker kletsen en domme opmerkingen maken , anderen weten het tenslotte toch altijd beter dan jijzelf ;). Wat naar mijn idee het belangrijkste is voor kinderen is dat ze in een warm en liefdevol gezin opgroeien waar tijd voor ze wordt vrijgemaakt en waar ze hun verhaal kwijt kunnen. de rest is bijzaak ( niet minder belangrijk maar wel bijzaak ) Ik wens je heel veel liefde warmte en genot toe samen met je heerlijke GROTE gezin groetjes Mirjam
onbegrijpelijk dat het toch altijd weer mensen zijn met zon bekrompen reactie….. das jammer…. Ik wil voor zowel nicky als juliette zeggen, ik heb respect voor jullie echt waar. Ik ben mama van 1 van 2 jaar en daar ben ik de hele dag al lekker zoet mee. Hier komen er ook niet meer dan 2, omdat ik weet dat ik dat genoeg vindt. Vandaar niet meer dan lof voor ouders met een groot gezin. Maar aan de andere kant heeft het zeker zijn voordelen, de oudste kunnen de kleinste bezig houden en mama en papa her en der wat helpen! Chapeau!
ook ik krijg vaak vreemde opmerkingenhoor ik ben zelf namelijk moeder van 6 dochters,11,9,7,5,3,1,en zwanger van de 7de. ik was 16 toen de eerste kwam en dat brengt natuurlijk al rare opmerkingen van mensen met zich mee. en naarmate er meer kindjes kwamen werden de reacties steeds minder aardig en erg voorspelbaar zoals;nu maar hopen dat t een jongetje is,ofgoh je vind t zeker jammer dat t weer een meisje is he. ik vind een groot gezin geweldig,al mijn meiden hebben zo,n eigen karakter hun eigen speciale dingetjes waar ze goed in zijn. en ja hoor ook hier in huis is er vaak ruzie onderling tussen de meiden,dat hoort erbij toch? het is ook vaak erg gezellig en superlollig bij ons in huis vooral als papa thuis komt want die hebben ze helemaal om hun vingertjes gewikkeld. groetjes marina
Ik denk dat mensen altijd wel ergens een mening/opmerkingen over hebben en de laatste tijd vinden mensen het heel normaal om daarbij ook beledigend te zijn alsof dat heel normaal is. Ik vraag mij af waarom mensen soms toch zo bekrompen zijn.Er zijn namelijk verschillende manieren waarop je je mening kan geven zonder beledigend te zijn. Hier ook opmerkingen van mensen omdat wij 4 meiden hebben en kort op elkaar zo van gepland???En wat druk zeg!!! Gelukkig zijn er ook mensen die gewoon nieuwsgierig zijn en willen weten hoe wij dat doen.
Ik lees eigenlijk nu pas de reacties op mijn column. Bedankt iig voor jullie reactie. Ieder heeft zijn eigen mening over dit onderwerp en dat is maar goed ook. Wat ik nog wel even wil benadrukken. Cindy jij zegt de oudste kunnen de jongste bezighouden. Dit vind ik absoluut niet de bedoeling van veel kinderen. Elk kind heeft het recht om kind te zijn en geen mede opvoeder of oppas voor jongere broertjes of zusjes. Een groot gezin kies je als 2 volwassen mensen en hier hoor je ook zelf voor te zorgen. Mijn meiden hebben wel wat taakjes omdat ik dit bij de opvoeding vind horen. Zoals tafeldekken, eigen bed opmaken, eigen was in de wasmand doen enz enz. Dat is niet meer dan normaal lijkt mij. En idd Marleen. Ik vind het ook niet erg als mensen nieuwsgierig zijn naar hoe wij het doen als groot gezin. Maar het gaat om de manier waarop dat soms nogal beledigend kan zijn.
Ongelooflijk dat mensen vinden dat ze mogen oordelen en veroordelen! Ik ben zelf zwanger van mijn 5e kind en hoewel niet gepland, ook dit kindje is zeer welkom!!! Ik maak me nu al druk om wat de mensen zullen zeggen en dat slaat natuurlijk nergens op! Ik vind het belachelijk dat mensen vinden dat ze überhaupt iets negatiefs moeten/mogen zeggen! Ik zeg er toch ook niets van dat zij het bij geen/één of twee houden? Natuurlijk is het wel eens zwaar en kan ik ze soms wel achter het behang plakken, maar meestal voel ik me trots en rijk dat me dit gegund is!!!
