In een gezin met vijf kinderen is rust en stilte vaak moeilijk te vinden. Uiteraard is het niet altijd negatieve onrust, integendeel. Het is, mits de kinderen niet tegen elkaar schreeuwen, vaak gezellig druk in huis. Er is altijd wel wat te beleven. Maar er zijn ook momenten die onrust met zich mee brengen. Zo is het rond etenstijd nooit rustig. En het naar bed brengen van de kinderen een beproeving van je geduld. Want geduld moet je hebben wil je vijf kinderen op tijd in hun bed krijgen. Maar ook dat ze daadwerkelijk slapen en niet urenlang met elkaar in gesprek gaan. Of in hun kamer rustig verder spelen.

Veel ouders zien het naar bed brengen van hun kinderen als het lastigste moment van de dag. Je kinderen moet je tenslotte zover krijgen dat zij hetgeen zij aan het doen zijn wegzetten en zich klaarmaken voor het slapen gaan. Maar het realiseren hiervan vergt veel meer van ons dan ons lief is. Welke mama wil nou uren bezig zijn om haar kind in bed te krijgen? En zit het dan even niet mee, moet je een krijsend kind zover krijgen dat hij/zij in bed blijft.

Iedere avond is het een uitdaging. Zullen ze vandaag op tijd in slaap vallen of gebeurt dit pas enkele uren later? Wat zou ik eventueel anders kunnen doen om het ‘in slaap vallen’- proces te versnellen?
Ook hier in huis is het geregeld raak. Met twee jongens van 6 en 5 jaar in een kamer, is het natuurlijk ook wel logisch dat zij elkaar wakker houden. Ook dit houd je in je achterhoofd. Maar wanneer je je kinderen rond 8 uur naar bed brengt en zij rond 11 uur nog steeds niet slapen, is je goede humor ver te zoeken. Tientallen keren loop je naar hun kamer om te melden dat het nou echt hoog tijd is om te slapen. Helaas heeft boos worden vaak de meeste negatieve werking op jezelf. Het is dan ook niet gek dat veel ouders over ‘enorme stress’ spreken als het gaat om het naar bed brengen van hun kinderen. Zo blijkt uit een onlangs uitgevoerde rondvraag van de Britten.

Dat lees ik als moeder van vijf kinderen overigens graag. Want onwetendheid is de vijand van iedere mama. Het is namelijk een deuk in je zelfvertrouwen wanneer je het gevoel hebt de opvoeding van je kinderen niet goed te doen. Of dat het aan je opvoeding ligt dat je kinderen bijna nooit op tijd in bed te krijgen zijn. Niets is minder waar, gelukkig. Het is goed om te lezen dat ouders met één of twee kinderen ook met dezelfde probleem te kampen hebben als ik met mijn vijf kinderen. Dat het aantal kinderen niet perse de reden is dat je kinderen moeilijk in bed te krijgen zijn.

Kinderen hebben hun slaap hard nodig, maar ook de ouders hebben de slaap van hun kinderen hard nodig. Het lijkt soms wel of ik hun slaap harder nodig heb als zijzelf. De tijd dat mijn kinderen in bed liggen en het huis daadwerkelijk rustig is, gebruik ik om tot mezelf te komen. Gewoon tijd voor mezelf, helemaal niets doen en opladen voor de volgende dag. Of even ongestoord een boek lezen of het nieuws kijken. Het volgen van bijvoorbeeld het nieuws is een gebeuren dat uitsluitend plaatsvindt wanneer de kinderen slapen, want liplezen kan ik helaas nog steeds niet. En ongestoord een boek lezen, wat ik vroeger dagelijks deed, is een bonus dat ik zelden ontvang.

Zolang er geen magische richtlijn is om kinderen op tijd in slaap te krijgen, zal deze mama iedere avond de strijd met haar lieftallige kinderen aangaan en daarbij erop letten dat de eigen humor niet ten onder gaat of dat het een enorme stress gaat opleveren.
Maar wie een gouden tip heeft is uiteraard van harte welkom deze met ons te delen.