Het ziekenhuis Columns by Cynthia Kok - Helaas heeft mijn oudste een hoop pech gehad en nog. Hij is al vanaf jongs af aan, aan de kwakkel. Hij huilde regelmatig en dronk zijn melk slecht. Hij was heel groot voor zijn leeftijd (ver boven gemiddeld!) Ik hoefde me geen zorgen te maken. Maar als moeder voel je wanneer het niet goed gaat en hij groeide al een maand of twee nauwelijks tot niet. Veel verkouden en benauwd. Met acht maanden eindelijk een verwijzing voor een kinderarts. Dit wel na heel lang zeuren en klagen. Mijn huisarts heeft hier ook excuses voor aangeboden! In het ziekenhuis constateerden ze al snel dat hij Astma en kattenallergie heeft en met de juiste medicijnen zag ik mijn zoontje opknappen. Hij krijgt minimaal tweemaal daags twee puffers en dit al bijna twee jaar. En we komen zo goed als nooit meer bij mensen met katten! Toen kwam het volgende probleem. Hij bleef langdurig verkouden en kwijlde veel. Dus maar weer naar de huisarts. Want het kwijlen kwam niet van tandjes (hele gebit al compleet met een jaar) het was echt wel heftig! Verwijzing voor een logopedist. Die heeft me heel goed geholpen. Ik heb daar ruim een half jaar gelopen. Hij heeft een luie mondmotoriek en slikt gewoon te weinig. Dit zou goed kunnen komen omdat hij altijd verkouden is en dus niet door zijn neus kan ademen. Met een open mond ga je al snel kwijlen……We zouden het aankijken tot de lente en als het dan nog zo was dan maar een verwijzing voor een KNO-arts. Inmiddels is de lente alweer een tijdje aangebroken. Conclusie: snot, kwijl en geen verandering. Uiteindelijk via de logopedist, contact met mijn huisarts om een verwijzing voor de KNO-arts te regelen. Al snel kon ik terecht voor een afspraak. De KNO arts (wat trouwens een zeer kind-onvriendelijk mens was/is!) kwam met de oplossing. Het verwijderen van zijn neusamandelen. Deze kunnen wel weer aangroeien voor zijn zevende jaar en dan moet hij nog een keer geholpen worden. Oké, als het echt niet anders kan??? Dit ging allemaal heel snel want dit is allemaal ongeveer 4 weken geleden besloten en nu, aanstaande maandag is het dan al zover. Ik moet vrijdag bellen voor de tijd. Het is nooit leuk om een bezoek te brengen aan het ziekenhuis. Zeker niet als het één van je kinderen betreft. Ik heb afgelopen december met mijn jongste een week in het ziekenhuis doorgebracht omdat hij het RS virus had. Mij oudste heeft daar heel veel last van gehad (en nog is hij er niet helemaal overheen!) Het is een heel gevoelig mannetje en sommige dingen maken zoveel indruk dat hij daar nog maanden lang over praat en mee bezig is. Daar komt dan mijn probleem nu……hoe ga ik hem nou voorbereiden op een operatie voor zichzelf. Ik heb van de week het ziekenhuis gebeld. Je zult toch denken dat zij wel tips hebben om je kind hierop voor te bereiden toch?? Niet dus, die muts die de telefoon aannam, gaf me de tip om maar even op google te zoeken want ze wist het echt niet. Ik zal toch niet de eerste en de enige moeder zijn die haar kind goed wil voorbereiden of wel??? Gisteren via google me rot gezocht naar de juiste spullen, tips, ideeën en ervaringen om mijn zoon zo goed mogelijk voor te bereiden. Wat een zoektocht en met zo weinig resultaat! Maar goed, ieder kind is anders en ik denk dat je als moeder wel weet wat jouw kind nodig heeft. Mijn zoon is gek op boekjes lezen (althans voorlezen!) Dus ik heb me daar in verdiept. Ik heb uiteindelijk een boekje gevonden van Nijntje, Nijntje in het ziekenhuis. Deze sluit qua verhaal en plaatjes het beste aan bij onze situatie. Ik heb hem besteld samen met een dokterssetje en hoop morgen het boekje te mogen ontvangen om hem de komende dagen goed voor te bereiden. Ook een spuit (zonder naald natuurlijk) en een echt hoofdkapje meegenomen van mijn werk. Vanaf morgen gaat het voorbereiden beginnen en hoop ik dat het maandag allemaal mee gaat vallen. Zie er als een berg tegenop! Maar goed als hij zich er op langer termijn beter door gaat voelen, doen we het voor een goed doel! Ik schrijf achteraf een verhaal over het verloop en zal dan ook het voorbereiden op de operatie meer beschrijven. Wie weet help ik daar weer andere ouders mee!!! Share on Facebook Share Share on TwitterTweet Share on Pinterest Share Share on LinkedIn Share Share on Digg Share
Het blijft moeilijk om kleine kinderen goed voor te bereiden op een operatie. Ik denk dat het boekje een goede begin is. Heel veel sterkte voor morgen, hopelijk zal hij niet al te veel last van de operatie hebben! -xxx-
Goed dat je zelf een oplossing hebt gevonden met je nijntje boekje, ik denk dat de schrik dan minder is, kan me voorstellen dat je in een vervelende situatie zit,sterkte met je zoontje en hopen dat het meevalt voor hem, groetjes Sandra
Helaas ging de operatie niet door. Mijn zoonlief kreeg zaterdag al vlekjes en zondag nog meer vlekjes en bleek nu dus waterpokken te hebben. Helaas…..herkansing 2 juli!
Dat is balen zeg… Hopelijk knapt hij snel op. Nu heb je wel meer tijd om hem voor de operatie goed voor te bereiden.
hopelijk is hij snel de oude, denk dat ik zelf compleet zo gek werd dat ik abby voor zoiets niet rustig zou krijgen. maar als ik nu dokter zeg weet ze wel altijd hoelaat het is.
Hij is heel snel opgeknapt hoor. Ik zit nu in hetzelfde proces met mijn jongste. Nog een oorontseking en we beginnen weer van voor afaan…….Nu weten we wat me moeten doen en het viel gelukkig allemaal erg mee. Jouw reactie heeft er wel weer voor gezorgd dat ik denk dat ik weer stukjes wil schrijven. 🙂 Dank je!