Ik ben jarenlang in de veronderstelling geweest dat mijn lief en ik (bijna) de perfecte rolverdeling hadden. We delen de zorg voor onze kinderen en de taken in het huishouden. Hij poetst het fornuis en ik breng het vuilnis weg. Hij heeft een tijdrovende hobby -of beter gezegd: passie, daar kom ik ooit nog wel op terug- en ik werk meer, verdien meer en heb meer ambities dan mijn schat. We hebben beide een eigen bankrekening en een gezamenlijke variant. De Dolle Mina’s zouden trots op ons zijn!

Toch werd ik enkele dagen geleden aan het twijfelen gebracht. Normaliter heeft iedereen zijn eigen rol en taak in huis, maar hoe gaat dat als het even niet ‘normaal’ loopt? Wie vangt die grote spin? Wie houdt de boom in bedwang als de takken door een storm dreigen te knappen? Wie gaat de boeven vangen als er is ingebroken?

Precies dit laatste was zeer recent aan de orde bij ons thuis. Althans, de inbrekers sloegen hun slag toen we heerlijk lagen te slapen, maar het gevoel achteraf haalde oerinstincten bij ons boven. Terwijl ik redderde om mijn gezin weer rustig en tevreden te krijgen, broedde mijn lief plannetjes uit om de situatie in de toekomst te voorkomen. Daarnaast werd hij geplaagd door schuldgevoel. Want welke ‘man des huizes’ slaapt er gewoon door terwijl ‘de vijand’ het huis leeghaalt?

Het is waarschijnlijk goed te begrijpen dat ik het mijn lief totaal niet kwalijk neem dat hij ons niet verdedigd heeft. Ik moet zelfs bekennen dat ik het ontzettend aantrekkelijk vind dat hij dat graag had willen doen! Willen wij (vrouwen) niet allemaal op een zeker moment beschermd en gekoesterd worden als een klein meisje? Dat je in volledige veiligheid wat tijd doorbrengt in twee grote, sterke armen terwijl de haren uit je gezicht worden gestreeld, je tranen worden weggekust en je alleen maar oor hebt voor zijn zachte woorden. Of ben ik het enige grote, kleine meisje met die behoefte?

Om een lang verhaal kort te maken: mijn overtuiging over de rolverdeling binnen ons gezin is op losse schroeven komen te staan. Ik ben erg benieuwd hoe het er bij jullie thuis aan toe gaat! Wie doet het huishouden? Wie gaat er ’s nachts uit bed als jullie kindje wakker schrikt? Wie steekt de barbecue aan? Wie geeft er een kus op de zere plek als jullie oogappeltje gevallen is? En wie pakt de auto in als je op vakantie gaat? Kortom, hoe geëmancipeerd zijn jullie eigenlijk? Is dat nu, in de crisistijd, nog steeds zo? Ik lees jullie verhalen graag!

Ik ben Annemieke samenwonend en moeder van twee kinderen.
In mijn blogs zal ik schrijven over blauwe jurken, grijze pakken, high heels, groene vingers, lekkerbekken en natuurlijk het M-O-E-D-E-R-S-C-H-A-P (of een simpelere versie daarvan . Ik wens je veel leesplezier!