Hoor wie klopt daar kind’ren……de zak van Sinterklaas?

Ik loop met de kinderwagen en peuterdochterlief naar huis. Opeens hoor ik wat. Klop, klop……KLOP, KLOP…. KLOPPERDEKLOP….. Het lijkt wel voor mij bedoeld. Nee dat zal wel niet, ik ken daar niemand in de buurt….. Ik loop door en hoor nog steeds het geklop… KLOPPERDEKLOP!!!!
Zou ik iemand die ik ken over het hoofd zien soms of zou het Zwarte Piet zijn? Ik besluit maar eens om te kijken..
Jammer genoeg geen Zwarte Piet voor het raam, wel een kale bleke man met woeste blik die hard bonst op het raam.
Ik werp direct een blik op mijn dochterlief die bij een auto staat. Aha….dat zal zijn auto zijn waar ze te dicht bij staat kennelijk. Ik roep haar direct. Die man – nog steeds hard bonzend, valt me nog mee dat de ruit er niet uitligt 😉 – kijkt me boos aan. Hij heeft een verwijtende blik in zijn ogen zo vanne: houd dat kind van je eens onder controle (alsof het een ding is op batterijen – weet je wel van die reclame van die duracel batterijen met die roze konijntjes – en je het aan en uit kan zetten en kunt programmeren wat wel en niet te doen. ……Euuh… nou NEE dus!).
Mijn dochtertje rent ondertussen verschrikt snel naar me toe.
Ze is banger voor die meneer dan voor zwarte piet (Zwarte Piet tikt dan ook zachtjes tegen het raam…).