Kleine meisjes worden groot. Mijn prachtige dochter wordt 2 februari al drie jaar. Ze mag voor het eerst trakteren want madam zit op de peuter, bepaalt zelf helemaal hoe haar verjaardagstaart er moet gaan uitzien, waar mama altijd drie dagen mee zit te zwoegen en bepaalt nog steeds wat ze aan wil en vooral hoe. Kortom, ze verschijnt regelmatig met leggings binnenstebuiten, achterstevoren, bijna altijd met de schoenen verkeerd om aan (hoe krijgt ze het voor elkaar!) en andere geweldige creaties. Moet wel toegeven dat het haar steeds beter afgaat en ik het haar ook mooi zelf laat doen aangezien ze zelfs een zeer sterke mening heeft over welke onderbroek ze aan wil. Scheelt mij weer een boel ergernis, hoef soms alleen even wat recht te sjorren en om te keren.

Alle fases komen vroeg of laat voorbij; zo ook de nieuwsgierigheid naar een schaar in combinatie met haartjes………Yep, de eerste kapperssessie tussen dochter en haar nichtje zit er inmiddels op. Resultaat: nichtje behoorlijke pluk gekortwiekt en dochter heeft her en der wat in d’r haar zitten knippen. Gelukkig heeft ze een bos krullen, dus het valt niet meteen op, bij nichtje helaas wat meer….Je weet dat ze het allemaal een keer gaan proberen en ja, heb ze echt wel gewaarschuwd en wel honderd keer gezegd dat alleen maar mama en Natasja (kapster) haar haartjes mogen knippen, maar helaas. Had het kunnen verwachten want luisteren is niet haar sterktste punt.

Ter afsluiting van de leuke acties deze afgelopen weken het geweldige aankleedfestijn van deze ochtend. Een maillot achterstevoren, dat leek me niet heel handig om aan te hebben, dus die zou ik wel even opnieuw bij haar aantrekken. Onder de maillot komen tot mijn verbazing mama’s pantykousjes tevoorschijn. Tja, dat was toch ook een soort sok? Eehh, oké. Zag alleen nog wat interessants op haar bovenbenen. Twee witte gevallen die daar aan vast plakten. Na het ontdoen van de maillot en de pantykousjes kwamen daar warempel opgeplakte inlegkruisjes tevoorschijn. Tja, dan is het heeel moeilijk om nog serieus te blijven. Ze probeerde ze al voorzichtig te verwijderen maar ja, dat spul plakt en is niet heel erg fijn op je benen. Ik vroeg wat die dingen daar deden, nou dat waren volgens haar enorme pleisters. Hmm. Ze probeerde ze nog steeds voorzichtig te verwijderen. Toen ik wat traantjes zag verschijnen heb ik ze er maar even voor haar afgetrokken en uitgelegd dat dat niet helemaal de bedoeling was. Nou daar was ze het gelukkig toch wel mee eens.

Heb ze maar even uitgelegd dat je daar nog lang genoeg gebruik van gaat maken dus nu nog maar even van moet genieten zolang het nog niet hoeft:) Nee, zei ze, ze doen ook best pijn aan je benen dus die hoeft ze ook niet meer…