Sunseeree Pasay is 25 jaar, woont samen met haar verloofde Mike en samen hebben ze twee kinderen, dochter Ayumi (2) en zoon Masato (3 maanden). Sunseeree zorgt thuis voor haar gezin en werkt ondertussen voor haarzelf. Zo blogt ze fulltime op koalabeautymama.nl en vlogt ze op Youtube waar ze een Mama-kanaal en een apart Beauty-kanaal heeft. We interviewden Sunseeree over haar zwangerschap en haar leven als mama van twee kindjes.

Hoelang waren jullie aan het proberen en wanneer kwam je erachter dat je zwanger was?
Begin 2014 kwam ik erachter dat ik zwanger was door middel van een zwangerschapstest. Ik was vrij snel zwanger van Masato. Ik denk binnen twee maanden.

Hoe is je zwangerschap verlopen, had je kwalen of klachten?
In het begin was ik heel misselijk. Ik had de hele zwangerschap last van bekkenpijn en een lage bloeddruk waardoor ik vaak duizelig was. Deze zwangerschap was veel zwaarder, omdat ik nog een peuter thuis had om voor te zorgen. Ik kon niet altijd mijn rust pakken als ik mezelf niet goed voelde.

Hoe ervoer je het om zwanger te zijn terwijl je nog een kindje hebt rondlopen? Wat viel je zwaar en waar genot je van?
Lichamelijk kon ik op het laatst vrij weinig. Alles ging moeizaam en mijn bekken waren pijnlijk. Mijn dochtertje is heel energiek en wil graag dingen ondernemen. Omdat ik veel klachten had en mijn gezondheid achteruit ging, kon ik niet alles met haar doen en dat vond ik jammer. Wat ik wel fijn vond is om samen te kroelen en haar te betrekken bij mijn zwangerschap. Elke dag vertelde ik dat haar broertje in mama’s buik zat. In het begin snapte ze er niks van, maar later wist ze precies waar we het over hadden en gaf ze mijn buik kusjes.

Wat waren jouw verwachtingen met betrekking tot de bevalling? Was je angstig of juist niet?
Ik was niet angstig, omdat ik het eerder had ervaren. Daarnaast ben ik erg nuchter en heb ik zoiets van: go with the flow. We zien wel wat er gebeurt. Onverwachts werd ik toch ingeleid, wat de bevalling voorspelbaar maakte. Ik was de zwangerschap zo spuugzat, dat ik me verheugde op de bevalling.

Op welke wijze bereidde jij je voor op de bevalling?
Ik probeerde ‘s nachts voldoende te slapen en goed te eten. Verder had ik ruim van te voren mijn spullen ingepakt voor het ziekenhuis.

Hoe is de bevalling in z’n geheel verlopen?
Vrijdag 05 september, met 38 weken en een paar dagen zwangerschapsduur, mocht ik om 16:00 uur naar het ziekenhuis komen. Omdat het gepland was, konden we oppas regelen voor Ayumi. Samen met Mike ben ik naar het ziekenhuis gereden. Heel ontspannen en op ons gemakje. Bij het eerste inwendige onderzoek bleek dat ik al 3 cm ontsluiting had! Ik hoefde dus niet op een andere manier ingeleid te worden. Ik mocht meteen doorlopen naar de verloskamers. Daar kreeg ik een band om mijn buik voor een hartfilmpje. Verder kreeg ik een infuus met weeënopwekkers en werden mijn vliezen gebroken. Het was 18:00 uur toen ik helemaal geïnstalleerd op de verloskamer lag. Ik probeerde de tijd te doden door tv te kijken en filmpjes op mijn Iphone. Een uur later, rond 19:00 uur, werden de weeën heftiger. Ze waren zo pijnlijk dat ik me echt moest concentreren om ze weg te puffen. Het ging zo snel, maar vroeg wel om een pijnpompje. Helaas werkte die pijnbestrijding voor geen meter naar mijn idee. Ik werd er alleen heel suf van. Op het moment dat ik veel pijn kreeg, voelde ik een druk alsof ik moest poepen. Ik riep heel hard of ik mocht persen. De verpleegsters zag ik in mijn ooghoek al spullen klaarzetten. Ik mocht persen gelukkig. Nou, en dat deed ik. Alsof mijn leven ervan afhing. De verpleegster zei dat ik rustig aan moest doen, maar dat deed ik niet. Hup, persen en dat kind eruit krijgen. Masato werd binnen drie minuten geboren. Ik heb in totaal misschien 2 of 3 keer geperst. Daar was hij dan mijn kleine man! Geboren om 20:20 uur. Precies op tijd voor The Voice, zei de verpleegster. Wow, wat ging dat snel zeg. Mike knipte de navelstreng door en ik had mijn zoon op mijn borst liggen. Wat een bevalling!

Beschrijf het eerste kennismaking met het nieuwe gezinslid.
Na de snelle bevalling kreeg ik eindelijk ons zoontje op mijn borst. Het was puur genieten. De eerste keer was ik overdonderd van de bevalling, maar nu wilde ik alles bewust meemaken. Dat ik hem in mijn armen voelde was gewoon geweldig. Hier keek ik al die maanden naar uit.
Papa Mike was ontzettend trots. Dat hij Masato vasthield was een bijzonder moment. Dit prachtige mannetje hebben wij samen gemaakt.
Ayumi kwam de volgende dag thuis na een nachtje logeren bij oma. Ze had direct interesse voor de kersverse baby. Ze vond het wel grappig dat er een baby in huis was. Ze gaf hem knuffels en wilde haar broertje graag vasthouden. De eerste kennismaking was zeer positief. Na drie maanden vindt ze het soms iets minder leuk, haha. Ze moet nu leren de aandacht van haar ouders te delen.

Wat vond je leuk aan zwanger zijn en mis je je dikke buik?
Ik vond het mooi om de baby te voelen bewegen in mijn buik en de echo’s te zien. Eerlijk gezegd vond ik de rest 10 keer niks en was ik blij dat de zwangerschap voorbij was. Ik mis er niets aan. Vind het veel fijner dat hij nu geboren is. Wat een gedoe zo’n zwangerschap.

Hoe hebben jullie een naam gekozen?
Omdat ik Japanse roots heb, was het vanzelfsprekend dat naast Ayumi, ook onze zoon een Japanse naam zou krijgen. Masato had ik eerder gehoord en ik vond het een stoere en krachtige naam.

Hoe heb je je kraamweek ervaren?
De kraamweek was heerlijk. We hadden dezelfde kraamverzorgster als bij de geboorte van onze dochter. Ze is een bekende van ons en dat was erg prettig. Ik heb inmiddels wel geleerd om mijn rust te nemen dus dat heb ik zeker gedaan. Al was de verleiding wel groot om even snel iets achter de computer te doen voor mijn blog. Het herstellen ging voorspoedig. Ik had alleen last van flinke naweeën.

Hoe ervaar je het tot nu toe om moeder van twee kindjes te zijn?
Het is superleuk, maar ook megadruk en niet altijd even makkelijk. Ik ben continu bezig, want twee kinderen hebben twee verschillende ritmes en routines. Soms willen ze allebei iets tegelijkertijd en kom ik handen tekort. Na drie maanden komt ons gezin wel in balans en gaat het steeds beter. Ik heb er absoluut geen spijt van. Want het is genieten met z’’n viertjes samen.

Jullie hebben een dochter en nu een zoon, is het gezin compleet?
JA! Goed is goed hoor, haha. Ik heb mijn handen vol aan twee kinderen en ik vind het wel leuk zo. We hebben het geluk dat we een jongen en een meisje mogen ervaren. Dat is extra leuk vind ik. Ik kan de aandacht met twee kinderen prima verdelen en een uitstapje is ook niet onmogelijk. Met een derde kind erbij wordt het te veel denk ik. Ik kan niet in de toekomst kijken, maar nu is ons gezin compleet.

Heb je nog tips voor zwangere vrouwen?
Wat ik tegen de zwangere vrouwen wil zeggen, is dat je echt je rust moet nemen. Klinkt heel simpel, maar ik weet dat het heel lastig kan zijn. Even snel nog iets in het huishouden doen, nog even de stad in of een klusje afmaken. Heel herkenbaar. Toch wordt een zwangerschap vaak onderschat en ga je dat later merken aan je lichaam. Dus heb je de ruimte, neem dan je rust! Beter rusten dan last hebben van pijnlijke harde buiken of bekkenpijn etc.