Na het overlijden van onze dierbare tamme parkiet, Tiekie, besloot ik om ons verdriet wat te stelpen, met het aankopen van een Tamme Agapornis, Dat is een dwergpapegaai. Ja zo stond het er vermeld op marktplaats. Met kooi en toebehoren, zelfs zijn voer erbij. Ze wilden hem niet meer ivm met het krijgen van een baby.
Mijn dochter en ik waren erg opgewonden dat hij ons had uitverkoren uit alle mails, om juist “zijn” vogel te mogen hebben. Omdat ik gratis toch wel heel erg voor niks vond, kocht ik voor 25 euro babykleertjes. Je weet wel wat leggings en t’shirtjes met lange mouwtjes. Zo schattig! Een vriend van me bracht ons ernaartoe, het was een heel eind rijden. Maar dat gaf ons niet, vol verwachting en met de babykleertjes in de erbij aangeschafte cadeauverpakking. Zaten we vol spanning in de auto Dat zal vast een verassing zijn dacht ik nog. Eenmaal binnen in de nieuwbouwwoning zagen we hem zitten in de kooi die we ook mee zouden krijgen. Hij pakte de kleertjes uit en was erg blij en verrast. Wij konden onze ogen niet van de kooi houden.
Even later kwam het gevleugelde wonder de kooi zelf uit. Hij liet zich graag op de vinger nemen door de baas. Ooh.. wat is hij tam scandeerde wij in koor, en zo lief ook. De gewezen baas van de vogel vertelde dat zij Jaapie heette, terwijl het een vrouwtje was. Hij liet hem voor de show papier in stukjes scheuren. Deze vogel was voor ons gemaakt!! Even later verlieten we het huis, met vogel in de kooi en alle toebehoren. Hij zei er wel bij ,de vogel eerst 3 dagen met rust te laten, om aan zijn nieuwe omgeving te wennen.
Na drie dagen konden we dan ook niet wachten, en openden de kooi, ik stak mijn hand erin om hem te aaien. PIK!!!! En vast zat hij aan mijn hand, erger nog!! hij liet niet meer los. Ik dacht nog “ San stel je niet aan, het is maar een vogel, en liet hem vervolgens uit de kooi. Hij vloog direct op het hoofd af van mijn dochter en zat daar zo leek het, heel rustig. Ineens vloog hij op me af, plantte zich op mijn schouder, en beetje me in het stukje vlees dat je gehoorgang beschermt. Weer hield hij vast, ik gaf een gil, het bloed liep eruit , Ik besloot niet zo snel op te geven, de pogingen van mijn kant, en nog wat wondjes verder kwam ik eindelijk tot de conclusie, dat dit het hem niet werd.! Zijn snavel was echt scherp en hij beet dus door! Toen heb ik besloten de vogel aan de vader van een maat van mij te geven, die hem wel tam zou krijgen na 40 jaar ervaring. Het ging precies en week goed. Toen vloog hij de goede man, zo hard aan, dat zijn eelterige handen tot bloedens toe openlagen. Daarna is hij verplaats naar zijn volière. Waar hij direct de eetbak liep te bewaken, als de dominant onder de vogels, Jaapie, leeft nog steeds .Hij kreeg niet een kans, niet twee niet drie maar vier kansen! Nou maar hopen dat het goed met hem/haar blijft gaan.
Dag Jaapie