Kind en politiek Columns by Irene Wing Easton - Als ouders probeer je het goede voorbeeld te geven, in de hoop dat je kinderen het navolgen. In ons geval uit zich dat onder andere in het proberen om onze vier kinderen al vroeg politiek bewust te maken. Aan tafel en naar aanleiding van het jeugdjournaal, wordt er bij ons gesproken over discriminatie, hoofddoekjes, passend onderwijs voor iedereen mét behoud van rugzakjes, enz. ‘Ik ga later de Natuurpartij oprichten’, riep één van onze kinderen als kleuter al. Man en ik knepen ons in de handen, want een kind in de politiek dat leek ons wel wat. Wie weet werd er wel ééntje president! Ondertussen werd Man vast lid van een partij en hing tijdens elke verkiezingscampagne een grote poster voor het raam. De kinderen vonden dat prachtig en hingen hun eigen tekeningen ernaast. Wanneer de koters ons tegenspraken, moesten we in eerste instantie erg zuchten, totdat we bedachten dat dit natuurlijk een goede oefening voor hen was om later in de De Kamer een debat te voeren. Bij de vorige verkiezingen gingen Man en ik ook maar eens folders in de brievenbussen stoppen. Dat vonden de kinderen énig. Ze wilden maar wat graag helpen en de jongste besloot spontaan de voorraad folders in haar poppenwagen mee te nemen zodat de rest telkens zijn/haar voorraad kon aanvullen. Het ging super, in no time hadden we alle folders rondgedeeld. Vele handen maken licht werk. Bij de volgende verkiezingen gaf Man ons dus op voor een extra grote hoeveelheid. Dit keer zou ons gezin de héle wijk voor zijn rekening nemen. Een paar duizend folders! De partij was blij, want vrijwilligers zijn schaars. De kinderen stonden te trappelen van ongeduld en konden niet wachten tot ze los mochten. Toen de dag daar was, werd het ene kind na het andere geveld door buikgriep. Man en ik losten elkaar af met emmertjes legen en folders in brievenbussen stoppen… Zo liepen we negen uur lang met folders. ‘Dit doen we nooit meer’ zeiden we tegen elkaar terwijl we onze blaren vergeleken. De komende jaren houden we het wat betreft de politiek en de kinderen maar even bij het geven van het goede voorbeeld. Meer lezen? Bezoek de website van Irene Wing Easton via www.wingeaston.nl Afbeelding: 365dagenhay.nl Share on Facebook Share Share on TwitterTweet Share on Pinterest Share Share on LinkedIn Share Share on Digg Share
Ik heb nog nooit in mijn leven gestemd, sommigen vinden dat onbegrijpelijk. Maar ik heb helemaal niets met politiek, ik begrijp het niet eens en om mij erin te verdiepen zie ik niet zitten. Wij zijn thuis dan ook niet bewust bezig de kinderen ‘politiek bewust’ op te voeden. Vanuit het nieuws of wanneer zij vragen hebben praten wij er uiteraard wel over, maar voor de rest… Ik vind het wel heel knap hoe jullie je inzetten!
Hallo Mandy, Bedankt voor je eerlijke en open reactie! Ja, ik kan jou best begrijpen. Misschien is mijn eigen politieke bewustzijn wel ontstaan doordat mijn ouders het waren. Ik mocht met ze mee naar de stembus en ze vertelden mij dat het een voorrecht is om te mógen stemmen. Zeker voor vrouwen, die mogen dat eigenlijk nog maar sinds een paar honderd jaar.
