11 is ze, wordt aan het eind van de maand pas 12. En ze is klein, slank, een poppetje. En ze gaat sinds het nieuwe schooljaar naar de middelbare school! Mama heeft het er moeilijk mee… Nou ja, dat klinkt dramatisch, maar ik had gewild dat ze ergens op de lagere school een jaartje over had mogen doen. Maar ja, ze is slim! Ze doet nu Havo, en ik ben supertrots op haar!
Ze geniet van haar nieuwe leventje. Zelf van en naar school fietsen, huiswerk maken… Ja, nu vindt ze het nog leuk, hihi. Boeken klaarleggen voor de volgende dag, rooster checken of er niet een les uitgevallen of veranderd is. Ze vindt het allemaal super, en is hyper. Druk, kletsen, vertellen, ik weet ondertussen alles al van haar klasgenoten. En de leerkrachten. En de lesstof. Ze raakt niet uitgepraat, mijn normaal zo stille binnenvettertje. Ze bloeit helemaal op!

Voor school heb ik haar een weekje meegenomen naar Cyprus. Met zijn tweetjes, zonder haar kleine zusje. Even een op een aandacht. Proberen met haar te praten over de dingen die ze nu echt moet weten. Onderwerpen die ze normaal probeert te ontwijken: menstruatie, loverboys, sex, de scheiding van haar papa en mama (die gelukkig in harmonie verloopt), jongens, huiswerk, de verhuizing, familieproblemen… Echt alles is ook daadwerkelijk aan bod geweest. In alle ontspannenheid, terwijl we lekker zaten te dineren, of aan het zwembad lagen.

Het was fijn, we hadden alle tijd zonder dat haar kleine zusje haar overstemde, of aandacht wilde. Echt, ik kan het iedere moeder van een opgroeiend meisje aanraden, ik ga dit met mijn jongste ook doen. Niet dat ik de illusie heb dat ik ze een hoop wijzer maak, maar voor het “bonding-gevoel”…

Ik ben haar een klein beetje kwijt, maar heb er ook zoveel voor teruggekregen. Ze deelt tot nu toe alles met me, tot in de kleinste details. Laten we maar hopen dat dit de eerste 10 jaar zo blijft…..

Monique Nieuwlaat is de trotse moeder van twee meiden van 8 en 11 jaar en samen wonen zij in het noorden van het land.