Kotsmisselijk Columns by Gast Columnisten - Kotsmisselijk was ik al bij de zwangerschap van mijn eerste dochter. De eerste zestien weken waren ik en de wc onafscheidelijk met elkaar verbonden. Wat ik at kwam er vaak weer uit en wat ik rook was vaak ook al een reden om naar de wc te hollen. Ik was door al die misselijkheid doodmoe en bijna een maand niet in staat om te werken. Als je ook tussen de cliëntenbehandelingen door je broodje en druiven eruit gooit maakt dat relaxed werken vrijwel onmogelijk. De huisarts gaf als enige tip; lepeltje gele vla en een cracker voor het opstaan. Een tip die ik ook op internet 100 keer tegenkwam maar die bij mij 0,0 effect had. Aangezien ik met het advies van de huisarts niets kon, belde ik de verloskundige. De verloskundige was heel empatisch en reageerde heel verbaasd dat de huisarts geen emasefene had voorgeschreven. Emasefene zijn pillen tegen misselijkheid bij vrouwen die ( vroeg ) in de zwangerschap zitten. De emasefene hielp een beetje; ik voelde mij nog wel misselijk maar moest gelukkig veel minder overgeven. Nu ik zwanger ben van ons tweede kindje waren de symptomen wederom hetzelfde. Ik was kots en kots misselijk. Het begon al op vakantie in Tunesië. Ik was net vijf weken zwanger. We zaten in een all inclusive restaurant waar mensen bergen rare combinaties op hun bord schepten. Wat dacht je bijvoorbeeld van pasta met friet, zeevruchten en spiesen vlees en alle kleuren saus op een bord? Al bij het zien en ruiken van het eten, begon mijn maag weer tekeer te gaan en had ik allesbehalve honger. Alleen een broodje met wat tomaatjes gingen erin, that’s it. Terug van vakantie, belde ik al op het vliegveld de huisarts. Een dag later begon ik weer met het slikken van emasefene. Een herhaling van weken thuis zitten zag ik niet echt zitten. Ik bedacht dat er naast de medicatie meer moest zijn om de misselijkheid tegen te gaan. Had mijn moeder het niet ooit gehad over acupunctuur die hielp bij misselijkheid tijdens de zwangerschap? Ik googlede er op los en vond een acupuncturist bij mij in de buurt. De acupuncturist vertelde mij dat 85% van zijn cliënten baat hadden bij de behandelingen. Hoop was geboren! Ik moest wel even wennen aan alle hocus pocus die bij de behandeling kwam kijken. Een streling hier, een tikje daar, een plakkertje hier en een naaldje daar. Tijdens de behandeling dacht ik vaak; Ireen sta er voor open, als je gelooft dat het helpt, helpt het ook! Maar na vier behandelingen was er nog steeds geen millimeter veranderd. Ik behoorde tot de 15% van de cliënten waarbij acupunctuur niet aansloeg. Ik zit nu precies op 10 weken zwangerschap en weet, nog 6 te gaan. Dan kan ik eindelijk rustig genieten van mijn kindje en van mijn eten! Geschreven door: Irene Share on Facebook Share Share on TwitterTweet Share on Pinterest Share Share on LinkedIn Share Share on Digg Share
Emasefene hielp bij mij totaal niet een ander zwaardere medicatie wel, maar ben even de naam kwijt. Ik kreeg zwaardere omdat ik de hele zwangerschap misselijk bleef en niets binnen kon houden en meerdere malen opgenomen moest worden i.v.m uitdroging en te hoge kitone gehalte. Ik weet wat jij doormaakt, heel veel sterkte en gelukkig heb je niet de gehele zwangerschap last van.
Dank jullie wel! Weet je wat ik ook zo jammer is? Dat veel vrouwen niet op de hoogte worden gesteld van de medicatie die ze kunnen gebruiken waardoor de klachten ( voor een deel ) kunnen verdwijnen!
@Irene, dat komt voornamelijk omdat artsen liever niet hebben dat vrouwen medicaties tegen misselijkheid in de zwangerschap gebruiken. De misselijkheid hoort er toch wel bij in de eerste trimester. Bij vrouwen met heftige misselijkheid of dat het erg lang aanhoudt wordt wel medicatie voorgeschreven. Natuurlijk begrijp ik de standpunt van artsen, want er zijn ook vrouwen die veel te snel naar medicatie grijpen en hoe je het went of keerd, medicatie in de zwangerschap is niet gewenst. Kijk als het niet anders kan, dan maar. Maar als de zwangere zonder kan, dan heeft dat zeker de voorkeur. Jij moet erom vragen, het wordt je niet aangeboden. En emasefene is de standaard, maar er zijn ook andere merken, dat weet ik uit eigen ervaring.
Ik ben ook zeker geen voorstander van medicatie maar vindt wel als een vrouw langdurige klachten heeft, de arts medicatie wel eerder kan adviseren.
Ik ben er mee eens dat artsen medicaties moeten voorstellen indien klachten lang aanhouden maar het moet ook niet zo zijn dat het gelijk bij klachten voorgeschreven wordt. Misselijk in de zwangerschap is normaal, zolang het dragelijk blijft.
ik heb dit aan het begin tot totaal niet gehad maar nu sinds week 33 ben ik elke dat elke dag gelukkig nog maar 3 weken te gaan! ben blij als ons meisje er is want ben door veel ellende wat we al te voortdurend hebben gehad in 2012 lichamelijk helemaal op! heb het met je te doen! heel veel sterkte! gelukkig vliegen de laatste weken om..tenminste dat ervaar ik althans.
Hoi Kim, wat bijzonder en vervelend! Heel veel sterkte! Voor je het weet heb je je meisje in je armen en kun je helemaal gaan genieten!
Ik heb met je te doen, zelf was ik helemaal niet misselijk dus kan me er niets bij voorstellen, ja dat hhet heel vervelend is, Strekte de komende tijd groetjes Sandra
