Lezen is nooit het sterkste punt geweest van Rosalie, mijn oudste. Ze zit nu in groep 7, maar een boekje pakt ze nog steeds niet graag uit zichzelf. Ja, om mij eruit voor te laten lezen, dat vindt ze wel weer leuk! Het leren lezen was gelukkig wel een feest. Tegenwoordig leren ze als kleuter al de letters. Als ze naar groep 3 gaan (de vroegere basisschool) moeten ze minstens 15 letters weten te benoemen.

Ik herinner me nog goed de eerste schooldag van groep 3. Juf riep dat alle kinderen een boek moesten pakken en gaan zitten lezen. Het was een gedeelde groep 3 en 4, en de kindjes van groep 4 gingen braaf zitten lezen. Eén jongetje uit groep 3 riep toen wanhopig tegen zijn moeder: “Maar mama, ik kan helemaal nog niet lezen”. Waarop moeder uitlegde dat dit nog helemaal niet van hem werd verwacht, hij mocht ook de plaatjes gaan bekijken. Hoe bedoel je, stress en onzekerheid voor kinderen kweken?

Daarna leren ze in groep 3 kleine woordjes te maken en tegen de kerstvakantie kunnen ze daadwerkelijk een beetje lezen! Nog niets ingewikkelds hoor, het bleef bij kleine woordjes. Wat mij enorm heeft verbaasd, is dat ze in de lente zelfs getoetst worden! Echt waar, lezen met een stopwatch erbij, om op snelheid te kunnen controleren. Ik snap wel dat de kinderen tegenwoordig regelmatig getoetst worden hoor, is alleen maar toe te juichen. Immers, zo blijven de leerkrachten goed op de hoogte van het kunnen van hun leerlingen. Maar deze toetsen worden door een, in hun ogen, vreemde afgenomen (dus niet hun eigen juf), en dan nog die stopwatch erbij… het is een zenuwentoestand voor ze, dat snap je! En zo begon het gedonder…
Iedere dag werden ze aangemoedigd een boekje te pakken, iedere dag moest er veel worden gelezen. Dat is ook goed hoor, echter Rosalie vond er niets aan. Als ze eenmaal kunnen lezen moeten ze ook gaan onthouden waar het over gaat. En dan moet er toch een beetje tempo in zitten. Die zit er bij Rosalie absoluut niet in. Niet in het dagelijkse leven (pfff), niet in het lezen. Dus de verhaallijn bleef voor haar onduidelijk, en daar raakt een kind ook niet echt door gemotiveerd natuurlijk.
Ze leest trouwens wel heel veel, maar dan bedoel ik onderweg, zoals borden, reclame en op tv leest ze alles wat er te lezen is. Zelfs een Engelse tekenfilm kan ze goed bijhouden! Dus eigenlijk is het niet dat ze niet wil, ik vermoed dat zo’n boek véél te langdradig is voor haar. Dus ik ben nu aan het oefenen met haar met stripboeken, korte boekjes (hoewel ze dit véél te kinderachtig vindt) e.d.

Op een dag was ik de pineut om met de kinderen in haar klas naar de bibliotheek te gaan. De klas was uitgenodigd om een informatieve en educatieve voorlichting over het systeem van de boeken te krijgen. Zo lieten ze zien wat voor genres er in boeken zijn, hoe je kunt zien of je een boek leuk gaat vinden of juist niet, waar je op moet letten. Er zat een soort spelletje bij, en ik kon merken dat er al heel wat kindjes echt in waren geïnteresseerd. Rosalie niet. Ze vond de interactie tussen elkaar wel leuk, maar als er vragen beantwoord moesten worden als: ‘Vind je lezen leuk? Zou je dit boek wel willen lezen?’ werden die door haar steevast met een vet NEE beantwoord! Tot slot mochten ze een boek uitkiezen, die ze dan op school mogen lezen. Rosalie was de laatste die een boek ‘vond’, nou ja, eigenlijk waren er al 3 meiden uit haar klas bezig om haar aan een boek te helpen! Ze kon niet kiezen, en er werd, eenmaal thuis, ook niet zo veel in het boek gelezen als ik had gehoopt.

Ik vind het best moeilijk hiermee om te gaan. Ik ben een boekenwurm, altijd al geweest! Vroeger moest ik op een bepaalde tijd mijn licht uitdoen, ik mocht altijd nog een half uurtje lezen. Nadat mijn licht uit was, ging ik nog even lekker verder lezen, stiekem onder de dekens met een zaklamp! Sinds we kinderen hebben, is de klad er een beetje ingekomen, maar ik doe mijn best dit weer op te pakken. Vooralsnog lukt het alleen maar in de vakanties, en onderweg van/naar mijn werk in de bus.
Maar ik vind niet dat ik Rosalie moet pushen om te gaan lezen, ik ben bang dat ze alleen meer tegenzin gaat krijgen; ik wil voorkomen dat ze er écht een hekel aan krijgt.

Gelukkig zijn er wat boeken die ze nu wel leuk vindt: Vooral de avonturen van ‘Geronimo Stilton’ vindt ze super. Echter één nadeel: nog niet in de bibliotheek, en in de winkel € 25,- per stuk. Dus als ze ‘gespaard’ heeft van haar zakgeld, leg ik er zelf de helft bij. Alles om haar tot lezen te stimuleren!
Haar zusje heeft vorig jaar leren lezen, ze zit nu in groep 4. Die gaat héél goed! Ze vindt het erg leuk, leest mij regelmatig voor en zit goed op niveau. Gelukkig, weer een zorg minder…