Geen boek of artikel wat jou kan vertellen en uitleggen hoe het is om mama te zijn. Google weet meestal alles, maar ook in dit geval is het zelfs daar niet te vinden.
Het moederschap wordt omschreven in geweldig geformuleerde termen, die je eigenlijk nog niet vertellen hoe het echt is.
Voor en tijdens mijn zwangerschap fantaseerde ik regelmatig over hoe het zou zijn als mama.
Ik dacht vooral in feiten en projecteerde de beelden van televisie in mijn hoofd. Dat werd mijn visie op het moederschap. Platonisch, zonder gevoel.
Is het wel uit te leggen? Nee, ik denk dat je moet ervaren voordat je snapt hoe het voelt.
Net als dat mijn ouders mij vroeger probeerde uit te leggen waarom ik niet alleen mocht fietsen in het donker  of op een bepaald tijdstip weer thuis moest zijn. Begrijpen deed ik het niet, hun uitleg zei mij niets. ‘ Wacht maar tot je kinderen hebt, dan snap je het wel’. Daar moest ik het mee doen.
Maar ja, mijn ouders hadden wel gelijk.

Nadat mijn dochter was geboren en ik haar voor het eerst zag, had ik om eerlijk te zijn niet direct het ‘gevoel’ wat ik overal had gelezen en wat ik had verwacht.
Ik voelde niet direct de overweldigende liefde, de zekerheid ‘ jij bent van mij’. Door de narcose had ik haar niet geboren zien worden. Iedereen kan wel zeggen dat jij mijn dochter bent, maar is dat wel zo?
Het hechtingsproces ging ook niet vanzelf. Door complicaties heb ik mij pas na 4 weken kunnen hechten aan mijn dochter. In de eerste maanden had ik nog steeds af en toe het gevoel ‘ ben jij wel van mij en wie ben jij?’ Vreselijk vond ik dat.
Ik heb haar leren kennen door heel veel liefde aan haar te geven, veel huid op huid contact te hebben en oneindig veel in haar grote bruine ogen te kijken.
Ik ervaar een speciaal soort energie als zij er is. Hoe vermoeid, opgebrand of ziek ik ook ben, voor haar ren ik bij wijze van nog een marathon.

Mijn dochter is nu 8 maanden en de afgelopen tijd hebben wij samen goed kunnen werken aan ‘onze relatie’. Ik ken haar door en door, ben oneindig trots en verliefd op haar en vind het allemaal zo leuk! Het grootste cadeau is haar lach als je haar kamertje binnenkomt of als zij terugkeert van een logeerpartijtje bij opa en oma.

En die opa en oma die hadden gelijk. Mijn dochter laat ik niet alleen in het donker fietsen en het liefst ga ik met haar mee als ze richting de kroeg gaat over een paar jaar, verpakt in een glazen doosje.
Het moederschap is liefde, onvoorwaardelijk houden van. Maar daarnaast is er ook angst en bang zijn voor alles wat zou kunnen gebeuren.
Je kindje is je kostbaarste bezit en de band die je hebt is opgebouwd uit verantwoordelijkheid, bescherming en vooral onvoorwaardelijke pure liefde.
Het gevoel wat ik na de geboorte had is niet meer voor te stellen.Nu kan ik met zekerheid zeggen dat zij mijn dochter is. Ik kan niet geloven dat zij er is, wat een wonder!
Het heeft echter wel plaatsgemaakt voor een onwerkelijk gevoel van explosieve liefde.
Een gevoel wat je tot in je botten kunt voelen.

Ik ben Geertje Boekhouder, een 29 jarige positieveling met blauwe ogen en wonend in Ede. Sinds maart 2014 ben ik de trotse moeder van mijn dochtertje Sarah.  Naast moeder ben ik ook hartpatiënt. En dat is pittig, maar ik zie het ook zeker als een uitdaging. Van oorsprong ben ik verpleegkundige  maar daarnaast ligt mijn passie in schrijven, lezen en snuffelen op blogjes en online magazines. Zodoende heb ik Mommyonline gevonden! Tevens heb ik een enorme zwak voor make-up, mode en gadgets en daar steek ik mijn neus dan ook graag in.